Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

Η "ανάπτυξη" των Τρικάλων Κορινθίας


Ή πως μπορεί ένα υπέροχο τοπίο να υποβαθμιστεί











Το εκκλησάκι του Άη Γιάννη, στα Μεσαία Τρίκαλα.


Οι "επενδυτές" (;) επελαύνουν και οι ντόπιοι πουλάνε τα πάντα: τα χωράφια τους, τα σπίτια τους, τα δάση, τους λόφους, τα νερά και την ψυχή τους. Νυν υπέρ πάντων αγών. Να μη μείνει τίποτα όρθιο.

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ

“Είναι απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Είναι κύριο θέμα η ριζική αλλαγή του σωφρονιστικού συστήματος”.

–Κάρολος Παπούλιας, 6/11/08


“Είμαστε άνθρωποι – κρατούμενοι. Άνθρωποι, λέω”

- Βαγγέλης Πάλλης, Κρατούμενος, 9/11/08


Από τις τρεις Νοεμβρίου μία εκκωφαντική κραυγή συνταράσσει τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας. Από τις τρεις Νοεμβρίου σύσσωμοι οι κρατούμενοι όλης της χώρας κατεβαίνουν σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο : τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. Απέναντί τους αντιμετωπίζουν την εκκωφαντική σιωπή των κραταιών ΜΜΕ και την παντελή αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας. Σε αυτές τις πρακτικές όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ.

Η κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είναι απερίγραπτη και μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο με τη σκληρή γλώσσα των μαθηματικών. Στα κατ’ επίφαση “σωφρονιστικά” ιδρύματα της χώρας έχουν καταγραφεί συνολικά 417 θάνατοι την τελευταία δεκαετία, ενώ ο ρυθμός τους έχει απογειωθεί σε τέτοιο σημείο, ώστε σήμερα να σβήνουν στα χέρια του κράτους τέσσερις άνθρωποι το μήνα. Η πληρότητα αγγίζει το 168% (10.113 κρατούμενοι για 6.019 θέσεις) με την αναλογία χώρου για κάθε άνθρωπο να φτάνει σε περιπτώσεις το 1τμ. Με ημερήσιο κρατικό έξοδο ανά κρατούμενο τα 3,60 Ευρώ τα συσσίτια που παρέχονται είναι άθλια, οι υποδομές θυμίζουν μεσαίωνα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ελλιπέστατη. Συγχρόνως, το Ελληνικό δικαστικό σύστημα στέλνει στη φυλακή έναν στους χίλιους κατοίκους της χώρας με τους έγκλειστους χωρίς δίκη (υπό προσωρινή κράτηση) να αγγίζουν το 30% του συνολικού αριθμού των κρατουμένων. Αν η ποιότητα μίας Δημοκρατίας κρίνεται από τις φυλακές της, τότε η Δημοκρατία μας ασθμαίνει. Αν η τιμώρηση παραβατικών συμπεριφορών με εγκλεισμό γίνεται από το κράτος στο όνομα της κοινωνίας, τότε για την κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είμαστε όλοι υπόλογοι, με συντριπτικές όμως ευθύνες να αναλογούν στην κρατική μηχανή. Σε αυτή την πραγματικότητα όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ.

Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται από επίσημους φορείς για τις Ελληνικές φυλακές σκιαγραφούν εικόνα κολαστηρίων. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (2007) διαπιστώνει βασανιστήρια, απάνθρωπη μεταχείριση και απειλές κατά της ζωής κρατουμένων, σειρά παραβιάσεων αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης, ελλείμματα στη διερεύνηση και τιμωρία των ενόχων, αποσιώπηση περιστατικών βίας με την συμπαιγνία ιατρών και φυλάκων, απαράδεκτες συνθήκες ιατρικής περίθαλψης και ιατρικού ελέγχου στους κρατούμενους κλπ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει εκδώσει σειρά καταδικαστικών για την Ελλάδα αποφάσεων που αφορούν κακομεταχείριση ή/και παραβιάσεις άλλων δικαιωμάτων κρατουμένων από σωφρονιστικές αρχές. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πάρει απόφαση - καταπέλτη για τα κακώς κείμενα στις φυλακές, προτείνοντας άμεσες δράσεις για την επίλυση τους. Ο Συνήγορος του Πολίτη διαμαρτύρεται για την παντελή έλλειψη συνεργασίας των αρμόδιων κρατικών φορεών μαζί του, λόγω της οποίας έχει ουσιαστικά απαγορευτεί η είσοδός του στις φυλακές της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια. Οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας, μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία, και πολλοί πολιτικοί/κοινωνικοί φορείς καταγγέλλουν την απαράδεκτη κατάσταση και ζητούν ευρύτερη συνεργασία για το ξεπέρασμα του προβλήματος. Αν ανθρώπινα είναι τα δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνει κάθε ανθρώπινο ον, κάθε στέρησή τους στις Ελληνικές φυλακές αποτελεί ανοιχτή πληγή για την κοινωνία μας. Σε αυτή την κατάσταση όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ.

Με την απεργία πείνας οι κρατούμενοι καταφεύγουν στο τελευταίο οχυρό αντίστασης, που τους έχει απομείνει, το σώμα τους. Είχε προηγηθεί έσχατη έκκλησή τους προ μηνός προς τους ιθύνοντες να ενσκήψουν στο πρόβλημα, καθώς δεν πήγαινε άλλο. Για να λύσουν την απεργία πείνας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων, που αποκαθιστούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια και επανακτούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους, αιτημάτων συγκεκριμένων, αξιοπρεπών και άμεσα υλοποιήσιμων. Απέναντι στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων η πολιτική ηγεσία εξαντλεί τη δράση της σε αδιαφορία, υποσχέσεις και καταστολή των κινημάτων τους. Τυχόν αδιαφορία και αναλγησία της πολιτικής ηγεσίας όμως και σε αυτή τη φάση θα σημαίνει νεκρούς απεργούς πείνας. Στη μετωπική λοιπόν σύγκρουση που επιλέγουν οι κρατούμενοι της χώρας για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνως αυτονόητων δε μπορούμε να μένουμε απαθείς σταυρώνοντας τα χέρια και περιμένοντας τις ειδήσεις των θανάτων από τις απεργίες πείνας αλλά θα σταθούμε αλληλέγγυοι. Αν η περιφρούρηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβάλλουν την επαγρύπνιση όλων μας, τώρα είναι λοιπόν η στιγμή να πάρουμε θέση όλοι απέναντι στο πρόβλημα χωρίς αδιαφορίες και υπεκφυγές.

Απέναντι στην τεταμένη κατάσταση στις φυλακές όλης της χώρας όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο καθιστούμε την πολιτική ηγεσία απολύτως υπεύθυνη για ό,τι συμβεί και απαιτούμε άμεσα την τόσο θεσμική όσο και στην πράξη ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Ομίχλη στα Τρίκαλα


Απομεσήμερο στα Τρίκαλα. Πυκνή ομίχλη αναδύεται από το φαράγγι της Φλαμπουρίτσας σαν ποτάμι που ξεχυλίζει και η στάθμη του ανεβαίνει συνεχώς επικίνδυνα. Σε λίγο, τα αταίριαστα κάτασπρα, μαρμάρινα(!) κτίρια κοντά στο εκκλησάκι του Άγιου Τρύφωνα χάνονται, το τοπίο γίνεται πάλι μαγικό, κι ύστερα από λίγο΄,το μόνο που διακρίνεται είναι οι κορυφές των κυπαρισιών. Οι φωνές από τις ταβέρνες έσβησαν, τα θηριώδη τζιπ εξαφανίστηκαν. Τίποτα τώρα δεν σαλεύει, παρά μόνο η υγρή μυρωδιά της ομίχλης που σέρνεταιται ανάμεσα στα φυλλώματα.
Νοέμβριος. Σε λίγο θα πέσουν τα πρώτα χιόνια. Ο κύκλος των εποχών συνεχίζεται ακατάπαυστα, κι εμείς πλάσματα ατελή και ανόητα, υλικό αναλώσιμο των αιώνων, νομίζουμε ότι θα προλάβουμε, στο σύντομο πέρασμά μας από τη γη, να κατανοήσουμε τα μυστήρια της ζωής και κυβερνήσουμε τον Κόσμο. Περιφρονούμε το παρελθόν, ασελγούμε στο παρόν και υποθηκεύουμε το μέλλον. Κοντόφθαλμοι, μικρόνοες και αστείοι παριστάνουμε τους σπουδαίους. Τί μ' έπιασε;
Πάντα η φύση των Τρικάλων με βάζει σε σκέψεις πικρές. Ίσως επειδή πρόλαβα να την δω πριν από τις καταστροφικές επεμβάσεις των τελευταίων χρόνων, τότε που περπατώντας στους γύρω λόφους νόμιζες ότι θα δεις τον Πάνα να ξεπετιέται πίσω από την άγρια βλάστηση. Αναρρωτιέμαι αν ήταν αυτή η ίδια αίσθηση της φύσης που έκανε τους αρχαίους Πελληνείς να έρχονται σ' αυτούς τους λόφους να τιμήσουν τη Δήμητρα και την Κόρη με οργιαστικές τελετές, ή μήπως είναι ο απόηχος αυτών των τελετών που πλανιέται ακόμα στις ερημιές και τον ψυχανεμίζονται μόνο οι ονειροπαρμένοι;
Και τί μ' αυτό; Είναι ωραία τροφή για την ψυχή το όνειρο. Την τρέφει και την δυναμώνει. Γιατί πάντα το όνειρο είναι και θα είναι πιό ισχυρό από την πεζή πραγματικότητα. Τί κι αν εκατοντάδες εργολάβοι με στείρα μυαλά κι αισθήσεις θέλουν σαν σύγχρονοι Αλάριχοι να ισοπεδώσουν τα πάντα, τί κι αν οι ντόπιοι θέλουν να υψώσουν τα πανύψηλα μνημεία της κενότητας και της απαιδευσίας τους; Τί κι αν ασυνείδητοι υπάλληλοι του κράτους κάνουν τα στραβά μάτια για τους γνωστούς λόγους; Ο καθένας αφήνει το στίγμα του σ' αυτή τη γη, κατά τη δύναμή του και κατά την ποιότητά του. Αλλά μόνο η Ουσία μένει. Όλα τα άλλα διαλύονται.
Δεν είναι μακριά η στιγμή που η αξία της αμόλυντης φύσης, του καθαρού αέρα και του κρυστάλλινου νερού θα ξεπεράσουν κατά πολύ τις αντικειμενικές αξίες των "αρχοντικών". Σε πολλά μέρη του πλανήτη η μεγάλη "στροφή" έχει ήδη αρχίσει και πολύ σύντομα θα αποδειχτεί, κι εδώ, η απέραντη βλακεία των τεχνοκρατών και των άπληστων υποστηρικτών τους.