Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

Ισοπέδωση

Ο λόφος
με τ' αρχαία ερείπια,
τόπος λατρείας χθόνιων θεοτήτων
-λένε κάποιοι-
και καταφύγιο των πουλιών
απ' όταν σίγησε η αρχαία πολιτεία,
αλώνεται αυτή την ώρα.

Γκρεμίζεται ό,τι απέμεινε
απ' τα κυκλώπεια τείχη
-τί να τα κάνουμε άλλωστε
στην εποχή των πυρηνικών όπλων;
Οι αιωνόβιες βελανιδιές διαμελίζονται,
κι αμυγδαλιές κι αγριολούλουδα σκορπίζουν.

Σκέπτομαι αλαφιασμένα
τα πουλιά
να αναζητούνε τις φωλιές τους.
Βλέπω μπροστά μου αγριεμένο το μάτι του αετού
που συναντούσαμε,
να εποπτεύει τις θεόρατες πέτρες
καθώς κατρακυλάνε στον γκρεμό.

Μαθαίνω ότι τρυπάνια, μπουλντόζες
κι αλυσοπρίονα
έχουν αναλάβει να συνθέσουν
τον ύμνο της καταστροφής
και θυμάμαι τον ψίθυρο των φύλλων
και τις φωνούλες των πουλιών.

Βλέπετε, η τιμή του τετραγωνικού
στην ορεινή Κορινθία
έχει "ανεβεί πολύ ψηλά"
κι οι ντόπιοι,
σαν τους χρυσοθήρες της Άγριας Δύσης,
κόλλησαν μια ασθένεια
παρόμοια με τον "πυρετό του χρυσού".

Κατά τα άλλα,
αγανακτούμε... για την πλαστογράφηση
της ιστορίας μας από του Σκοπιανούς.

Μέλισσα (2008)

Δεν υπάρχουν σχόλια: