tag:blogger.com,1999:blog-9854258695138512532024-03-05T06:50:07.921-08:00ΠελληναίαΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.comBlogger78125tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-37708119163479328242011-12-08T12:38:00.001-08:002011-12-08T12:38:25.148-08:00ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-7840057326794002362011-12-08T12:30:00.000-08:002011-12-08T12:39:34.332-08:00Προστασία και ανάδειξη Πελλάνας Λακωνίας<div style="font-family: Corbel, 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica; text-align: -webkit-auto; background-color: rgb(194, 211, 232); padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; height: 30px; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: 12px;"><b><i><br /></i></b></span><div style="font-size: medium; width: 116px; margin-left: 5px; float: left; clear: right; "><span class="normal" style="color: rgb(10, 80, 161); font-size: 12px; text-decoration: none; ">[08/12/2011]</span></div></div><br /><table border="0" cellspacing="5" cellpadding="0" height="100%" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Corbel, 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica; background-color: rgb(255, 255, 255); "><tbody><tr><td rowspan="2" valign="top"><div id="linkreplace"><img src="http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PHOTOS/11816.jpg" width="360" border="0" alt="" id="photoreplace" /></div></td><td valign="top"><span class="normal10" id="textreplace" style="color: rgb(61, 64, 70); font-size: 10px; text-decoration: none; ">Πελλάνα Λακωνίας: θολωτός τάφος.</span></td></tr><tr><td valign="bottom"><div id="psdiv_1" class="photonumsel" style="font-family: Verdana, Helvetica; font-size: 10px; font-weight: bold; color: rgb(148, 150, 145); background-color: rgb(223, 223, 222); width: 14px; height: 14px; text-align: center; float: left; margin-right: 1px; text-decoration: none; "><a href="http://www.arxaiologia.gr/site/content.php?artid=10486" style="color: rgb(148, 150, 145); width: 14px; height: 14px; float: left; margin-right: 1px; text-decoration: none; ">1</a></div></td></tr></tbody></table><div id="articletext2" style="width: 355px; padding-left: 5px; padding-top: 5px; float: left; font-family: Corbel, 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica; text-align: -webkit-auto; background-color: rgb(255, 255, 255); font-size: medium; "><div class="normal" style="color: rgb(10, 80, 161); font-size: 12px; text-decoration: none; "><br /></div><div class="black" style="font-size: 12px; text-decoration: none; "><p><b>Με 100.000 ευρώ θα ενισχυθεί η Ε΄ Εφορία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Σπάρτης για το 2012, μετά από απόφαση του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Πέτρου Τατούλη, με σκοπό την προστασία και ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου στην Πελλάνα Λακωνίας.</b></p><p>Μετά τις ανασκαφές της αρχαιολογικής υπηρεσίας η Πελλάνα έχει αναδειχθεί ως εξαιρετικά σημαντικός αρχαιολογικός χώρος και ως εκ τούτου απαιτείται η δέουσα και σταθερή παρουσία της πολιτείας προκειμένου να προστατευθεί καταλλήλως και να αναδειχθεί πλήρως το αρχαιολογικό υπόβαθρο της περιοχής. Έτσι, κ. Τατούλης προέβη στην απόφαση να χρηματοδοτήσει την τοπική ΕΠΚΑ, λόγω των απαραίτητων εργασιών που πρέπει να τελεστούν για τη συντήρηση, προστασία και ανάδειξη ενός πολύ σημαντικού αρχαιολογικού χώρου, με πληθώρα σπουδαίων αλλά και εντυπωσιακών ευρημάτων.</p><p>Το 1926 είχαν ανασκαφεί δύο μικροί σχετικά θαλαμωτοί, λαξευτοί τάφοι στη θέση "Σπηλιές" από τον αρχαιολόγο Θ. Καραχάλιο. Στην ίδια θέση είχε καθαριστεί στη δεκαετία του 1970 από τον Γ. Σταινχάουερ, ενώ αργότερα βρέθηκαν εκεί από τον Έφορο δρα Θ. Σπυρόπουλο μεγάλοι θολωτοί τάφοι. Ο μεγαλύτερος κατασκευάσθηκε στα πρώιμα μυκηναϊκά χρόνια (1500 π.Χ. περίπου) κι έχει θόλο διαμέτρου 10 μέτρων. Στην Ακρόπολη της Πελλάνας, διακρίνονται λείψανα τείχους των ελληνιστικών χρόνων και κατάλοιπα των χρόνων της Φραγκοκρατίας. Στη θέση, που βρίσκεται λόφο Παλαιόκαστρο αποκαλύφθηκαν κατά τις ανασκαφές του Θ. Σπυρόπουλου (1980-1995) σημαντικά κατάλοιπα της Εποχής του Χαλκού. Συγκεκριμένα, στο πρώτο άνδηρο μετά την κορυφή, ανατολικά, έχει αποκαλυφθεί ένας τύμβος, προερχόμενος μάλλον από ομάδα τύμβων, της πρωτοελλαδικής περιόδου, περιβαλλόμενος με λίθινη κρηπίδα. Επιτόπου έχουν βρεθεί ταφές και αποθέτης. Στη νότια πλαγιά του λόφου έχει αποκαλυφθεί τμήμα οικισμού μυκηναϊκών αλλά και ελληνιστικών χρόνων. Μνημειώδης δρόμος, πλακόστρωτος, μυκηναϊκών χρόνων με μεταγενέστερες συντηρήσεις οδηγεί από τις ανατολικές υπώρειες της ακρόπολης στην κορυφή ή σε άλλη θέση του λόφου, όπου πιθανολογείται η ύπαρξη σημαντικού κτίσματος, πιθανώς ανακτορικού χαρακτήρα.</p><p>Μέχρι σήμερα έχει γίνει μελέτη στερέωσης και στέγασης του μεγάλου θολωτού τάφου από τη Διεύθυνση Αναστηλώσεως Αρχαίων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού, αλλά το έργο δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί. </p><p><a href="http://www.arxaiologia.gr/site/content.php?sel=2" style="color: rgb(162, 170, 175); background-color: rgb(233, 232, 232); font-size: medium; "><img src="http://www.arxaiologia.gr/site/images/logo.gif" width="248" height="34" alt="logo" border="0" /></a></p></div></div>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-20079420313884889582011-10-19T12:16:00.000-07:002011-10-19T12:29:48.008-07:00Πάρκο πολιτιστικής κληρονομιάς στην ορεινή Αρκαδία.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgy3Jp7Xp7VcoCGPaGG2Cl5ke9F7Ryk7aO76x66QUnsfIKU0MsrhwpH_yMXcdLRAewGE_Hoc80KIKXeCO2Kqa4ET2wK2Tmzzlxjhv1rDSiQMtzg6RuF3bvJEH59KzNvCo73nPs8NbmLycg/s1600/LYKAION.bmp"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 360px; DISPLAY: block; HEIGHT: 270px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5665285923987943762" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgy3Jp7Xp7VcoCGPaGG2Cl5ke9F7Ryk7aO76x66QUnsfIKU0MsrhwpH_yMXcdLRAewGE_Hoc80KIKXeCO2Kqa4ET2wK2Tmzzlxjhv1rDSiQMtzg6RuF3bvJEH59KzNvCo73nPs8NbmLycg/s400/LYKAION.bmp" /></a><br /><br /><div><br />Ευρήματα στο Λύκαιο Όρος (φωτ.: David Gilman Romano).<br /><br />Μια φιλόδοξη προσπάθεια για την δημιουργία πάρκου πολιτιστικής κληρονομιάς στο Λύκαιο Όρος, στην Πελοπόννησο, έχει ξεκινήσει ένας Αμερικανός αρχαιολόγος. Ο Ντέιβιντ Γκίλμαν Ρομάνο, επικεφαλής του τμήματος ελληνικών αρχαιοτήτων στο μουσείο του πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας παρουσίασε την πρόταση του για τη δημιουργία του πάρκου σε ομιλία του στην ελληνική πρεσβεία της Ουάσιγκτον, που διοργανώθηκε από το Ίδρυμα για την Διατήρηση της Ελληνικής Κληρονομιάς και την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα.<br />Ο φιλέλληνας καθηγητής αρχαιολογίας μίλησε με πάθος για τις έρευνές του στην κεντρική Πελοπόννησο, αλλά και για το ιδιαίτερα ενδιαφέρον όραμά του, τη δημιουργία του Παρρασίου Πάρκου Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο Λύκαιο Όρος, σε μια περιοχή που εκτείνεται από τη Μεγαλόπολη ανατολικά μέχρι σχεδόν την αρχαία πόλη Λέπρεον στα δυτικά. Η ιδέα για την δημιουργία του πάρκου, όπως μας είπε, ξεκίνησε μετά από προτροπές φοιτητών του που συμμετείχαν σε εργασίες στην περιοχή.<br />«Ήταν δική μου ιδέα, υποθέτω, αλλά βασίστηκε σε φοιτητές από διάφορα τμήματα με τους οποίους έχω συνεργαστεί τα τελευταία 20 χρόνια. Αυτοί με προέτρεψαν και εγώ άρχισε να επεξεργάζομαι την ιδέα όταν επέστρεψα στο Όρος Λύκαιο για τις ανασκαφές. Ξεκίνησα να συζητάω την ιδέα δημιουργίας του πάρκου το 2003 και άρχισα να εργάζομαι σε αυτό με την συνεργάτιδα μου Μαίρη Βογιατζή. Έχει ιστορία η σύλληψη της ιδέας, ως πρωτοβουλία. Είναι κάτι που θέλουμε να κάνουμε για το μέλλον της Ελλάδας».<br />Στην περιοχή του πάρκου υπάρχουν επτά αρχαίες πόλεις και εννέα θυσιαστήρια. Σκοπός μας είναι η προστασία αυτών αλλά και των σύγχρονων κοινοτήτων και του φυσικού τοπίου, τόνισε ο καθηγητής Ρομάνο.<br />«Σκοπός της δημιουργίας του πάρκου είναι να ενοποιήσει και να προστατέψει όχι μόνο τα αρχαιολογικά μνημεία και τα θυσιαστήρια της περιοχής, αλλά και τις σύγχρονες κοινότητες και τις φυσικές ομορφιές της Αρκαδίας. Επίσης, να δημιουργήσει μια τουριστική, ελεγχόμενη περιοχή, στην οποία θα έρχονται τουρίστες από την Ελλάδα, την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο για να περάσουν την ημέρα τους στο πάρκο και τις νύχτες στα γειτονικά χωριά. Θα μπορούν να κάνουν πεζοπορία, ιππασία, ποδηλασία, ράφτινγκ και άλλα σπορ μέσα στο πάρκο. Οι τουρίστες θα έρχονται να δουν μια διαφορετική πλευρά της Ελλάδας, θα περνάνε μερικές ημέρες, εκτός από την Αθήνα και τα νησιά, στην καρδιά της Αρκαδίας».<br />Οι καταστροφικές πυρκαγιές του 2008 προκάλεσαν εκτεταμένες ζημιές στην ευρύτερη περιοχή, και αυτή είναι μια ανάμνηση που μας δίνει δύναμη να προχωρήσουμε στη δημιουργία του πάρκου, επισημαίνει ο Αμερικανός αρχαιολόγος.<br />«Το 2008 έγιναν αρκετές ζημιές. Το θυσιαστήριο του Δία δεν καταστράφηκε, τουλάχιστον όχι όπως η γειτονική κοινότητα των Άνω Καρυών, αλλά η φωτιά έφτασε στα όρια του αρχαιολογικού χώρου. Ωστόσο μεγάλες περιοχές που θέλουμε να περιέχονται στο Παρράσιο Πάρκο Πολιτιστικής κληρονομιάς υπέστησαν σοβαρές ζημιές. Γι’ αυτό και μια από τις ιδέες του πάρκου είναι να ενισχυθεί η αντιπυρική προστασία στην ευρύτερη περιοχή με τη δημιουργία υποδομών για την αντιμετώπιση πυρκαγιών».<br />Ο καθηγητής Ρομάνο πραγματοποιεί ανασκαφές στο Όρος Λύκαιο από το 2003 στα πλαίσια του προγράμματος «Συνεργασία», που έχει φέρει σε επαφή ελληνικές αρχαιολογικές υπηρεσίες με αμερικανικά πανεπιστήμια. Τι περιλαμβάνει όμως αυτό το πρόγραμμα;<br />«Είναι ακριβώς ένα πρόγραμμα συνεργασίας μεταξύ του μουσείου της Πενσυλβανίας, του πανεπιστημίου της Αριζόνα και της εφορείας αρχαιοτήτων της Τρίπολης, που πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών, που έχει και την ευθύνη όλων των ανασκαφών Αμερικανών αρχαιολόγων στην Ελλάδα. Είμαστε όλοι μια ομάδα που εργαζόμαστε ταυτόχρονα για να επιτύχουμε κοινούς στόχους. Το πρόγραμμα συνεργασίας περιλαμβάνει τα πάντα, από τοπογραφικές, αρχιτεκτονικές, γεωλογικές και γεωφυσικές έρευνες μέχρι τις ανασκαφές. Επίσης από την καταγραφή των ευρημάτων μέχρι τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων. Εργαζόμαστε από την έναρξη των ανασκαφών μέχρι το τέλος ως μια ομάδα και αυτός είναι, κατά τη γνώμη μου, ο καλύτερος τρόπος για αρχαιολογικές έρευνες σε μια ξένη χώρα».<br />Ολοκληρώνοντας τη συζήτησή μας με τον διακεκριμένο αρχαιολόγο τον ρωτήσαμε αν πιστεύει ότι στο τέλος των ανασκαφών του η Αρκαδία θα έχει επικρατήσει της Κρήτης ως τόπος γεννήσεως του μυθικού θεού Δία, και αυτός χαμογελώντας μας απάντησε:<br />«Δεν είναι αυτός ο στόχος μας. Ξέραμε όταν ξεκινήσαμε ότι υπάρχουν δύο μύθοι, ο ένας λέει ότι ο Δίας γεννήθηκε στην Αρκαδία και ο άλλος ότι γεννήθηκε στην Κρήτη. Εμείς εντοπίσαμε κάποια ευρήματα και θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο Δίας γεννήθηκε στην Αρκαδία αλλά δεν θέλουμε να μπλεχτούμε σε οποιαδήποτε σύγχρονη πολιτική διαμάχη γι’ αυτό το θέμα».<br />Τον περασμένο Ιούλιο ο καθηγητής Ντέιβιντ Γκίλμαν Ρομάνο προχώρησε στη χάραξη του πρώτου μονοπατιού στο πάρκο, που εκτείνεται σε μια απόσταση 5,65 χλμ., από το χωριό Άνω Καρυές (Αρκαδία) μέχρι τον ποταμό Νέδα (Μεσσηνία), τον μοναδικό ποταμό της Ελλάδας που έχει θηλυκό όνομα, όπως χαρακτηριστικά μας είπε.<br />Η ιδέα του πάρκου έχει βρει την ένθερμη υποστήριξη των κατοίκων της περιοχής, αλλά και της πολιτικής ηγεσίας και όλοι μαζί τώρα προσπαθούν να συντονίσουν τις ενέργειες τους για να γίνει το όραμα πραγματικότητα.<br /><br /><br />Πηγή: voanews.com, Δημήτρης Μανής, 18/10/2011<br />(www।voanews.com/greek/news/parrhasianheritagepark-132100918.html)</div><br /><div></div><br /><div><strong><em>Τουλάχιστον οι Αρκάδες αντιλαμβάνονται την αξία της πολιτιστική τους κληρονομιάς... </em></strong></div><br /><div></div><br /><div></div>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-67843415190114312322011-10-07T16:45:00.000-07:002011-10-07T16:47:13.788-07:00ΤΟ ΒΗΜΑ - Εθνικής σημασίας η σύλληψη αρχαιοκαπήλων στη βόρεια Ελλάδα - κοινωνία<a href="http://www.tovima.gr/society/article/?aid=423968#.To-O2lTQoa8.blogger">ΤΟ ΒΗΜΑ - Εθνικής σημασίας η σύλληψη αρχαιοκαπήλων στη βόρεια Ελλάδα - κοινωνία</a>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-38130046361498539002011-08-02T14:03:00.000-07:002011-08-02T15:14:02.187-07:00"Στο απάνεμο λιμανάκι της Συκιάς" του Βασ. Μαυριδόγλου<div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjojX232YE0U73GlJNId-NgNd2PKHXit86t0LVfg8fr7DnSLb-tyPsUD4tgIX-ZLty0PqXk3-pBI-vzr7o77Apmxng2Mh-HGgprE_PFoqvCR10vnIS1aoLSyMl046JhGqEPXDjYgu6MBm4/s1600/ergo+SYKIA+2011.tif"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 176px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5636367498390344866" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjojX232YE0U73GlJNId-NgNd2PKHXit86t0LVfg8fr7DnSLb-tyPsUD4tgIX-ZLty0PqXk3-pBI-vzr7o77Apmxng2Mh-HGgprE_PFoqvCR10vnIS1aoLSyMl046JhGqEPXDjYgu6MBm4/s400/ergo+SYKIA+2011.tif" /></a> </div><br /><br /><br />Στά παλιά χρόνια, λένε οι περιηγητές, τότε που η θάλασσα έφτανε στα πρώτα σπίτια των Γελληνιάτικων και κοντά στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, υπήρχε μια τεράστια συκιά στην παραλία του χωριού. Στις ρίζες της, μια πολύκρουνη κρήνη έτρεχε ακούραστα κρύο νερό, που έφερνε από το βουνό ένα αρχαίο υδραγωγείο κι έκανε τον τόπο ένα μικρό παράδεισο για τους ταξιδιώτες της στεριάς και της θάλασσας. Κάτω απ' αυτή τη θεόρατη συκιά με τα τρεχούμενα νερά σταματούσαν όλοι όσοι περνούσαν από την περιοχή για να δροσιστούν και να ποτίσουν τα άλογά τους. <br />"Όρμος Αγίου Νικολάου της Συκής" λεγόταν το χωριό στη βυζαντινά χρόνια και τα χρόνια της φραγκοκρατίας. Ενώ στην τουρκοκρατία, λεγόταν Πύργος, αφού η γεωγραφία της περιοχής είχε ήδη αλλάξει και στην παραλία δέσποζε ο πύργος του Χαλήλ αγά. Τα αγγλικά πλοία που περνούσαν γνώριζαν ότι το λιμανάκι της Συκιάς ήταν καλά προστατευμένο από τους ανέμους και τα ρεύματα του Κορινθιακού, κι ήξεραν ότι εδώ μπορούσαν να ανεφοδιαστούν με καθαρό πόσιμο νερό. Γι' αυτό και το μικρό χωριουδάκι αναφέρεται στους παλιούς χάρτες του αγγλικού ναυαρχείου και με τα δύο του ονόματα, Πύργος και Πυργοσυκιά.<br />Ήταν τέτοια η φήμη της δροσερής συκιάς που αναγεννιόταν από τα πλούσια βουνήσια νερά, ώστε σιγά σιγά επισκίασε και τα μεγαλεία του κοντινού πύργου του Χαλήλ, κι όταν ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος έδωσε αυτή το όνομά της στο χωριό, που καταγράφηκε επισήμως ως Συκιά.<br />Σήμερα, που η θέση αυτή έχει χαθεί και τα κρύα «βουνίσια νερά» περνούν κάτω από τον παραλιακό δρόμο και χύνονται στη θάλασσα, ένας πίνακας ζωγραφικής του Βασίλη Μαυριδόγλου, που εκτίθεται στην ομαδική έκθεση που γίνεται αυτές τις μέρες στο παλιό δημοτικό σχολείο της Συκιάς, ξαναζωντανεύει την ξεχασμένη ιστορία.<br />Ευχόμαστε να γίνει αφορμή να "μαζευτούν" τα νερά που χάνονται, να χτιστεί μια κρήνη και δίπλα της να δούμε να φυτρώνει μια συκιά για να τιμήσει εκείνη που έδωσε το όνομά της στο χωριό και το έκανε παντού γνωστό.ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-83097569799544142712011-07-15T15:44:00.000-07:002011-07-15T16:34:24.341-07:00Οι "Ζωγραφικές περιπλανήσεις" του Βασ. Μαυριδόγλου στο παλιό δημοτικό σχολείο της Συκιάς<div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJugOy0TJ6ESwHRBZJt_W6r4GyO1E7IREbdQKImOuoFzOtQ5j1bKdvY-I1CTUOAF6I5gISP9MXg4DJ2Adhgki_MCpm5V2WrHUE9BYxICn2Th8vjWsz4ehky9d0LQTsGDvf1PBcK8nC7Go/s1600/DSCN2445.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5629714815017697378" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJugOy0TJ6ESwHRBZJt_W6r4GyO1E7IREbdQKImOuoFzOtQ5j1bKdvY-I1CTUOAF6I5gISP9MXg4DJ2Adhgki_MCpm5V2WrHUE9BYxICn2Th8vjWsz4ehky9d0LQTsGDvf1PBcK8nC7Go/s400/DSCN2445.jpg" /></a> </div><br /><br /><br />Το παλιό δημοτικό σχολείο της Συκιάς ανοίγει πάλι τις πόρτες του απόψε με μια έκθεση ζωγραφικής που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος "Άγγελος Σικελιανός", σε συνεργασία με την τοπική κοινότητα και την +τοπία, την ομάδα πολιτισμού της Συμπολιτείας.<br />Η έκθεση γίνεται στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Συλλόγου "'Αγγελος Σικελιανός" που ξεκινούν απόψε στις 8 μ.μ, για να μας θυμίσουν ότι ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια, αλλά τροφή της ψυχής και καταφύγιο, ιδιαίτερα σε εποχές δύσκολες, όπως αυτή που ζούμε.<br />Θα είμαστε όλοι εκεί.ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-23532824476038183272011-06-09T16:25:00.000-07:002011-06-09T16:32:59.149-07:00Φορείς και πολίτες ενώθηκαν για το αρχαίο θέατρο του Αρκαδικού Ορχομενού<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8mDWl4N6XWDsgO4WADbm5xroBAdPlr3CUaWezrubN6rbpav831MPQctSgbmH7Zy3nn7aSup4-3vMjqFaoBxrd069E9-Bx_K2wDhqhtHgN8UzDGG95fIL0exc2vFDWCAoX-h9GqKPwe58/s1600/%25CE%2591%25CE%25A1%25CE%259A%25CE%2591%25CE%2594%25CE%2599%25CE%259A%25CE%259F%25CE%25A3+%25CE%259F%25CE%25A1%25CE%25A7%25CE%259F%25CE%259C%25CE%2595%25CE%259D%25CE%259F%25CE%25A3.bmp"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 360px; height: 270px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8mDWl4N6XWDsgO4WADbm5xroBAdPlr3CUaWezrubN6rbpav831MPQctSgbmH7Zy3nn7aSup4-3vMjqFaoBxrd069E9-Bx_K2wDhqhtHgN8UzDGG95fIL0exc2vFDWCAoX-h9GqKPwe58/s400/%25CE%2591%25CE%25A1%25CE%259A%25CE%2591%25CE%2594%25CE%2599%25CE%259A%25CE%259F%25CE%25A3+%25CE%259F%25CE%25A1%25CE%25A7%25CE%259F%25CE%259C%25CE%2595%25CE%259D%25CE%259F%25CE%25A3.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5616366162508749970" /></a><br /><br /> Το αρχαίο θέατρο του Αρκαδικού Ορχομενού. <br />1 <br />Σύνταξη<br />Στην κατάμεστη αίθουσα της Παλαιάς Βουλής πραγματοποιήθηκε εκδήλωση για την ανάδειξη του αρχαίου θεάτρου του Αρκαδικού Ορχομενού, τη διοργάνωση της οποίας επιμελήθηκαν η «Παναρκαδική Ομοσπονδία», η ΛΘ′ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και το «Διάζωμα». <br />Στόχος της εκδήλωσης ήταν η εξασφάλιση της συνέργειας φορέων και πολιτών της Αρκαδίας, με κοινό όραμα την πλήρη αποκάλυψη, την προστασία και την ανάδειξη του αρχαίου θεάτρου. <br />Το θέατρο του Αρκαδικού Ορχομενού και τις ανάγκες του μνημείου παρουσίασαν η διδάκτωρ Αρχαιολογίας και Προϊστάμενη της ΛΘ′ Εφορείας Αρχαιοτήτων, κα Άννα Καραπαναγιώτου, καθώς και η αρχαιολόγος της ίδιας Εφορείας και μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Πανεπιστημίου του York, κα Γαρυφαλλιά Σμέρου. <br />Το «Διάζωμα» και το πολυσχιδές έργο του παρουσίασε ο πρόεδρός του Σταύρος Μπένος, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων τη μεγάλη αξία της συμβολής των πολιτών στην ανάδειξη των αρχαίων θεάτρων και την ανάγκη σύμπλευσης όλων των δυνάμεων για την ανάδειξη του αρχαίου αυτού θεάτρου. <br />Στη συνέχεια ο πρόεδρος του «Διαζώματος» αναφέρθηκε στην εξέλιξη του προγράμματος ανάδειξης του αρχαίου θεάτρου Αρκαδικού Ορχομενού, το οποίο περιλαμβάνει συνολικά τρεις φάσεις: <br />- Α′ φάση: πρώιμες-άμεσες εργασίες (κόστος: 50.000 ευρώ), <br />- Β′ φάση: δοκιμαστικές-ερευνητικές τομές (κόστος: 100.000 ευρώ) <br />- Γ′ Φάση: εκπόνηση μελέτης αναστήλωσης (κόστος 50.000 ευρώ). <br />Επίσης ανέφερε ότι το «Διάζωμα» με τη συμβολική χορηγία της Attica Bank, ύψους 30.000 ευρώ, εξασφάλισε τη χρηματοδότηση της α′ φάσης των εργασιών, οι οποίες έχουν ήδη ξεκινήσει και θα προχωρήσει στη συνέχεια με χρήματα που θα συγκεντρωθούν στον κουμπαρά (ηλεκτρονικό τραπεζικό λογαριασμό) του μνημείου στην ανάθεση της εκπόνησης μελέτης αναστήλωσης (Γ′ φάση). Τα χρήματα για τις ανασκαφικές εργασίες αποκάλυψης του μνημείου (Β′ φάση), προϋπολογισμού 100.000 ευρώ, θα καλυφθούν με κοινές προσπάθειες της Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της «Παναρκαδικής Ομοσπονδίας» και του «Διαζώματος». Αξίζει να σημειωθεί ότι ήδη με χρηματοδότηση, ύψους 200.000 ευρώ που διέθεσε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρκαδίας διανοίχθηκε σύγχρονος δρόμος πρόσβασης προς το θέατρο. <br />Ο κος Χρήστος Τσούτσουβας, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, δεσμεύτηκε ότι η Ομοσπονδία θα «υιοθετήσει» το αρχαίο θέατρο Αρκαδικού Ορχομενού, στο πλαίσιο της δράσης του «Διαζώματος» «Υιοθετήστε ένα αρχαίο θέατρο» και θα συμβάλει δυναμικά στην ανάδειξη του υπέροχου αυτού μνημείου. <br />Τη συζήτηση συντόνισε, τέλος, με το δικό του μοναδικό τρόπο, ο ηθοποιός Νικόλας Ορφανός. <br /><br />http://www.arxaiologia.gr/site/content.php?artid=9130<br />09/06/2011ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-67230167234618068012011-04-02T09:43:00.000-07:002011-04-02T10:21:56.232-07:00Η πορφύρα<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiywTvRthQyOzgU8hZC7vKeMSBt1_X8tFtb5h-3rXh-QIlDycoPFPs25UQt9fj-e6KsVYwOzzgfsU-4_2En5tHf14BuWYjnRvxDMJs1EKR9fAxAHEd_CAJVF-FXDMDd3Imubia6jmuRoKM/s1600/%25CE%2597+%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2586%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2589%25CF%2582+%25CF%2587%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%25CF%2582+%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.bmp"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 150px; DISPLAY: block; HEIGHT: 122px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5591035749548761730" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiywTvRthQyOzgU8hZC7vKeMSBt1_X8tFtb5h-3rXh-QIlDycoPFPs25UQt9fj-e6KsVYwOzzgfsU-4_2En5tHf14BuWYjnRvxDMJs1EKR9fAxAHEd_CAJVF-FXDMDd3Imubia6jmuRoKM/s400/%25CE%2597+%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2586%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2589%25CF%2582+%25CF%2587%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%25CF%2582+%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.bmp" /></a> Διάβασα μια πολύ ενδιαφέρουσα δημοσίευση του Γιώργου Σωτ. Δαμιανού στο Ηλεκτρονικό Περιοδικού Πολιτισμού 24 Γράμματα, που αναφέρεται στην πορφύρα. Ένα μαλάκιο από τον αδένα του οποίου έφτιαχναν (με την κατάλληλη επεξεργασία) στην αρχαιότητα το βαθυκόκκινο χρώμα των πολυτελών ενδυμάτων. Την αναδημοσιεύω επειδή η βιομηχανία της πορφύρας αποτελούσε πηγή πλούτου για την αρχαία Πελλήνη. Όπως με είχαν πληροφορήσει πριν λίγα χρόνια, υπήρχαν και ίσως να υπάρχουν ακόμα σωροί από όστρακα στους παραλιακούς ελαιώνες. <br /><div><br /><div><br /><div><br /><div><br /><div><strong></strong></div><br /><div><strong>H πανάκριβη πορφύρα (δείγμα χλιδής και κενοδοξίας άλλων εποχών)</strong></div><br /><div>Πορφύρα</div><br /><div>α। Γλωσσικά β. Βιολογικά χαρακτηριστικά γ. Αναφορές στην αρχαιότητα (κόστος, χρωστική ουσία, τροφή ή φάρμακο) </div><br /><div></div><br /><div><strong>Γλωσσικά.</strong> Η λέξη πορφύρα, από την αρχαιότητα, προσδιορίζει το βαθυκόκκινο χρώμα. Η ετυμολογία της λέξης δεν είναι σαφής, αλλά προκαλεί εντύπωση ότι αναφέρεται, ακόμα, και στις πινακίδες της Κνωσού. Οι πινακίδες (και συγκεκριμένα η ΚΝ Χ976) είναι γραμμένες στη γραμμική Β (po-pu-re) και πιστοποιούν την πρωτοελληνική ταυτότητα της λέξης, ενώ αποκλείουν κάθε σχέση με ανατολικούς λαούς. Πάντως, από το μαλάκιο έχουν παραχθεί δεκάδες λέξεις της Ελληνικής, όπως: πορφυρένιος, πορφυρίτης, πορφυρογέννητος, πορφυρός, πορφυρόχρωμος. Ο αδένας, που βρίσκεται στον τράχηλο του μαλακίου και περιέχει τη χρωστική ουσία, ονομάζεται «ανθός» . Η πορφύρα, επιστ. ονομασία: Murex brandaris, στα Ιταλικά ονομάζεται: murice comune, στα Αγγλικά: murex, στα Γαλλικά: murex droite epine, στα Γερμανικά: Nagelschneche, στα Ισπανικά: Canailla ή buzio, Ολλανδικά: brandhoren. </div><br /><div><strong></strong></div><br /><div><strong>Βιολογικά χαρακτηριστικά</strong> Ομοταξία : gastropoda. Οικογένεια: muricidae. Είδος: murex brandaris (Linnaeus 1758) Οι πορφύρες aνήκουν στην ομοταξία των γαστεροπόδων (gastropoda), ονομάστηκαν έτσι, γιατί το πόδι τους βρίσκεται κάτω από την κοιλιά τους (τη γαστέρα). Το κεφάλι τους είναι σαρκώδες και αρκετά ανεπτυγμένο. Πάνω στο κεφάλι διαθέτουν δύο ζεύγη κεραίες. Στο πρώτο ζεύγος βρίσκονται τα όργανα αφής, ενώ στο δεύτερο τα μάτια. Η σύνδεση του ζώου με το όστρακο γίνεται με πολύ ισχυρούς μυς. Είναι ερμαφρόδιτοι (πρωτοανδρικοί) οργανισμοί. Στην ίδια ομοταξία ανήκουν τα σαλιγκάρια της ξηράς και της θάλασσας, οι πεταλίδες, τα αυτιά της θάλασσας και άλλα. Τα περισσότερα είδη της οικογενείας μυριξ, muricidae, διαθέτουν έναν αδένα που εκκρίνει μια χρωστική ουσία, την πορφύρα. Προσοχή!!! Δεν είναι βρώσιμα, το κρέας τους είναι τοξικό και μπορεί να προκαλέσει, ακόμα και, το θάνατο. Είναι σαρκοφάγοι οργανισμοί. Τρέφονται, δηλαδή, με στρείδια και μύδια και γι αυτό αποτελούν πραγματική απειλή για τη μυδοτροφεία</div><br /><div><strong>Αναφορές στην αρχαιότητα</strong> </div><br /><div><strong>Α. Η πανάκριβη πορφύρα</strong> Για τους ψαράδες μας, σήμερα, η πορφύρα είναι, απλώς, ένα δόλωμα. Για τους προγόνους μας, όμως, υπήρξε πανάκριβο μέσο επίδειξης και πλουτισμού. Χρησιμοποιούσαν το Murex brandaris και το porpura haemostoma, για να βάψουν τα πανάκριβα πορφυρένια ενδύματα (και όχι μόνο). Το πορφυρένιο ύφασμα, με το χαρακτηριστικό ανεξίτηλο βαθυκόκκινο χρώμα του, ήταν πανάκριβο αγαθό στην αρχαιότητα και ισοδυναμούσε με την αξία του ασημιού (κατά τον Θεόπομπο) ή των πολύτιμων λίθων. Ήταν συνώνυμο της απόλυτης πολυτέλειας και της χλιδής. Κατά τη Ρωμαϊκή, μάλιστα, εποχή (στα χρόνια του Νέρωνα), υπήρχε νόμος που απαγόρευε στους κοινούς θνητούς να φοράνε πορφυρένια ρούχα. Το κάθε όστρακο έδινε, μόνο, μια σταγόνα χρωστικής ουσίας. Αρκεί να αναλογιστείτε ότι από 12.000 κοχύλια, του είδους Murex brandaris, μπορούσαν να καρπωθούν ελάχιστα γραμμάρια πορφύρας ικανά να βάψουν ένα μόνο ύφασμα. Η βαφή δεν ήταν κατάλληλη μόνο για τα ενδύματα, αλλά και για το βάψιμο των ανακτόρων ή ακόμα για καλλυντικά προσώπου των γυναικών. Βλέπετε, η κενοδοξία και η απληστία του ανθρώπου είναι διαχρονικό χαρακτηριστικό του. Μη φανταστείτε ότι οι πρόγονοι σέβονταν περισσότερο τη φύση από εμάς. Απλούστατα δεν μπορούσαν (γιατί δεν είχαν τα μέσα) να την πλήξουν ανεπανόρθωτα, πράγμα το οποίο, δυστυχώς, το «πέτυχαν» στην εποχή μας.</div><br /><div><strong>Β. Η χρήση της ως χρωστική ουσία</strong> Η Ιλιάδα και η Οδύσσεια είναι γεμάτες (Ομήρου Ιλιάδα: Γ 125- 128, Η 221, Ω 796. Ομήρου Οδύσσεια, δ 115, κ 351, ω 226) από αναφορές στην πορφύρα: η Ανδρομάχη και η Ελένη, για παράδειγμα, κεντούν πορφυρένια υφάσματα. Ακόμα και ο Αγαμέμνονας, ο Οδυσσέας ή ο Τηλέμαχος παρουσιάζονται να κρατούν πορφυρένιο ύφασμα. Τέλος, η τέφρα του Έκτορα τοποθετήθηκε σε πορφυρένιο ύφασμα. Ο Όμηρος χρησιμοποιεί, επίσης, τον όρο “αλιπορφυρα” (: θαλάσσια πορφύρα) για να τη διακρίνει από τη φυτική πορφύρα που είχε, σαφέστατα, μικρότερη αξία. Γενικά, το πορφυρένιο χρώμα πρόσδιδε κύρος και γόητρο και γι αυτό το χρησιμοποιούσαν μόνο βασιλείς και ιερείς. Η πορφύρα αναφέρεται ακόμα και στον Πίνδαρο και στο Σιμωνίδη (13D, 371P), ενώ στον «Αγαμέμνονα» του Αισχύλου αναφέρονται, μέχρι και, πορφυρένιοι τάπητες. Εκτενή αναφορά στην πορφύρα γίνεται και στον Πλάτωνα (Κρίτιας 120b και Τίμαιος 67c). Αμέτρητα σπασμένα όστρακα βρέθηκαν στο Παλαιοκάστρο της Κρήτης, στη Λεύκη (το σημερινό Κουφονήσι, που υπήρξε η μεγάλη «βιομηχανία» της χρωστικής ουσίας για όλη τη Μεσόγειο), στα Κύθηρα αλλά ακόμα και στον ίδιο το βράχο της Ακρόπολης των Αθηνών, που μαρτυρούν τα εργαστήρια παραγωγής χρωμάτων. Αναφορά στην επεξεργασία της χρωστικής ουσίας γίνεται στον Αριστοτέλη (περί Ζώων Ιστορίας V15), αλλά, κυρίως, στον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο (Historia naturalis IX, 124- 142) ο οποίος υποστηρίζει, εκτός των άλλων, ότι η καλύτερη πορφύρα της Ευρώπης παράγεται στις ακτές της Λακωνίας. Σύμφωνα με τις αρχαίες μαρτυρίες, αφού αφαιρούσαν τον «ανθό», τον έβαζαν στην άλμη και πρόσθεταν λίγο ξύδι. Το άφηναν στον ήλιο και σιγά – σιγά το χρώμα από κίτρινο γινόταν κατακόκκινο. Τότε το αραίωναν ή το συμπύκνωναν με το βράσιμο. Αν σ’ αυτήν τη βαφή προσέθεταν άνθη υακίνθου το χρώμα ήταν βιολετί, αλλά, σαφέστατα, εθεωρείτο κατώτερης ποιότητας. </div><br /><div><strong>Γ. Η πορφύρα ως «τροφή» ή ως φάρμακο</strong>: Οι πορφύρες δεν είναι βρώσιμη τροφή. Προκαλούν, ακόμα και, το θάνατο. Πάντως, σε αρχαία κείμενα υπάρχουν μαρτυρίες για την παρασκευή τους, αλλά, μάλλον, και τότε, τις χρησιμοποιούσαν περισσότερο για φαρμακευτική χρήση παρά ως κύρια τροφή. Κατά τον γιατρό Ξενοκράτη (περί της των ένυδρων τροφής Γ΄ΧΧΙΙ) οι καλύτερες πορφύρες είναι οι σκληρότερες. Αν τις φάμε με μέτρο είναι «διουρητικοί, ιδρωτικοί, σιελοποιοι». Αν, όμως, υπερβάλλουμε είναι «χολερώδεις και ναυτιώδεις» Ο γιατρός Ορειβάσιος (Ορειβασ. Λογ. Δ΄κζ΄) υποστηρίζει ότι για να αποκτήσουν πιο γλυκιά γεύση πρέπει να τα βράσουν δυο τρεις φορές σε καθαρό νερό. Ο Ορειβάσιος, ακόμα, σε άλλο κείμενο (Συν. Β΄νγ΄) υποστηρίζει ότι η πορφύρα ως τροφή δεν έχει καμία αξία, αλλά ο άλυκος χυμός της καταπολεμά τις παθήσεις του στομάχου. Σήμερα, πάντως, οι επιστημονες θεωρούν ότι το κρέας τους είναι μόνιμα τοξικό (: δηλητηριώδες), ακόμα και αν το βράσουμε. Ο Λατίνος Ιστορικός, ο Πλίνιος, ο Πρεσβύτερος, (Historia naturalis IX, 124- 142) μας δίνει μία από τις ελάχιστες αναφορές αλιείας με πεταχτάρι στην αρχαιότητα. Υποστηρίζει, λοιπόν, ότι οι αρχαίοι ψαράδες έδεναν ημιθανή μύδια και τα πέταγαν στη θάλασσα, ώσπου να κολλήσει επάνω τους η πορφύρα. Τότε, τράβαγαν γρήγορα το δόλωμα μαζί με την πορφύρα.</div><br /><div><strong>Πηγές:</strong> Ομήρου Ιλιάδα: Γ 125- 128, Η 221, Ω 796. Ομήρου Οδύσσεια, δ 115, κ 351, ω 226 Σιμωνίδης (13D, 371P) Πλάτωνας (Κρίτιας 120b και Τίμαιος 67c) Αριστοτέλης (περί Ζώων Ιστορίας V15) Ξενοκράτης (περί της των ένυδρων τροφής Γ΄ΧΧΙΙ) Ορειβάσιος (Ορειβασ. Λογ. Δ΄κζ΄) Πλίνιος, ο Πρεσβύτερος, (Historia naturalis IX, 124- 142) </div><br /><div><strong>Βιβλιογραφία</strong>: 1. Λίλιαν Καραλη – Γιαννακοπούλου, “Η πορφύρα μια πολύτιμη χρωστική της αρχαιότητας” Ανθρωπολογικά Ανάλεκτα, Ελλ. Ανθρωπολογική Εταιρεία , 1988, τόμος 49, τευχ. Β. 2. Δημητρίου Π. Παπαναστασίου, Αλιεύματα, τομ. Β, εκδ Ιων. 3. J. Arrecgros. Coquillages marins. Lausanne, Librairie Payot, 1958. 4. S. Peter Dance. Conchiglie. London, Dorling Kindersley, 1992. 5. Radwin, G. E. and A. D’Attilio, 1986. Murex shells of the world. An illustrated guide to the Muricidae, Stanford University Press, USA, σελ. 284 </div><br /><div></div><br /><div></div></div></div></div></div>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-42782737851494576362010-10-30T13:19:00.001-07:002010-10-30T13:27:06.093-07:00Πέθανε ο ποιητής της Αρχαιολογίας<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT2Ag-X3EsYLLHgPU8A0ZceuMVjd65CooYB2aSUPH-Z4Yih4oehgC9uCKBVkmkTbXD1EoUhSUsWBpcEBIMr69hN7TqgUyvmnKqCqJxwgmOqkwXw7q5RnusqjSUwGRvMZokFgV915D-pOE/s1600/%CE%93%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9A%CE%91%CE%99+%CE%95%CE%A6%CE%97+%CE%A3%CE%91%CE%9A%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%9A%CE%97.bmp"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 311px; height: 267px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT2Ag-X3EsYLLHgPU8A0ZceuMVjd65CooYB2aSUPH-Z4Yih4oehgC9uCKBVkmkTbXD1EoUhSUsWBpcEBIMr69hN7TqgUyvmnKqCqJxwgmOqkwXw7q5RnusqjSUwGRvMZokFgV915D-pOE/s400/%CE%93%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9A%CE%91%CE%99+%CE%95%CE%A6%CE%97+%CE%A3%CE%91%CE%9A%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%9A%CE%97.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5533937516040531538" /></a><br /><br /> <br /> <br /><strong>Ο διεθνούς φήμης επιστήμονας Γιάννης Σακελλαράκης ήταν ο τελευταίος μεγάλος αρχαιολόγος της γενιάς του</strong> <br /><br />ΜΑΡΙΑ ΘΕΡΜΟΥ | Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010 TA NEA<br /> Μια μεγάλη μορφή της Αρχαιολογίας, ο Γιάννης Σακελλαράκης, πέθανε προχθές το βράδυ σε ηλικία 74 ετών, ύστερα από μια λεβέντικη αλλά άνιση μάχη με τον καρκίνο. Ο θάνατος τον βρήκε στο σπίτι του και η κηδεία έγινε χθες το πρωί σε στενό οικογενειακό κύκλο. Αλλά είναι βέβαιον ότι εκείνος θα ήθελε να βρίσκεται τώρα ψηλά στον Ψηλορείτη, στην τελευταία ανασκαφή του, στη Ζώμινθο. Γιατί εκεί μπορούσε, όπως έλεγε, να ζει τη μινωική γαλήνη των βουνών. <br /><br />Δεν ήταν Κρητικός ο Γιάννης Σακελλαράκης, αλλά έγινε- άλλωστε διετέλεσε για αρκετά χρόνια διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου- και οι άνθρωποι στην Κρήτη δικό τους τον ένιωθαν. Του έγραφαν μαντινάδες, τον περίμεναν όχι μόνο κάθε καλοκαίρι για την ανασκαφή αλλά και σε κάθε τους σημαντική στιγμή, είτε εκλογές- είχε γίνει επίτιμος δημότης Ανωγείων και Αρχανών- είτε συνέδρια, γάμους και χαρές. <br /><br />Ο τελευταίος από τους μεγάλους αρχαιολόγους της γενιάς του- δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τον συνέδεε στενή φιλία με τον μεγαλύτερό του Μανώλη Ανδρόνικο -, ο Γιάννης Σακελλαράκης ήταν ένας επιστήμονας διεθνούς ακτινοβολίας, προσωπικότητα με μεγάλο έρεισμα, αναγνωρισμένος και στο εξωτερικό ως ο υπ΄ αριθμόν 1 γνώστης της Μινωικής Αρχαιολογίας. <br /><br />Υπήρξε ο αρχαιολόγος που ανέσκαψε στην Κρήτη το Ιδαίο Αντρο, το σπουδαιότερο λατρευτικό ιερό της Μινωικής εποχής σε υψόμετρο 1.500 μ., τη σπηλιά δηλαδή όπου γεννήθηκε ο Δίας, φέρνοντας στο φως ευρήματα μοναδικής σημασίας και ποιότητας. Και στα Ανεμόσπηλια, ένα μικρό ιερό κορυφής, εντόπισε μια ανθρωποθυσία, ανακάλυψη που έγινε διεθνώς γνωστή- αν και στην Ελλάδα τον αντιμετώπισαν με επιθετικότητα. Ηταν επίσης εκείνος που έφερε στο φως το μινωικό ανάκτορο των Αρχανών στην Κρήτη και που ανέσκαψε ένα ακόμη σπουδαίο ιερό κορυφής, στα Κύθηρα. <br /><br />Ο Γιάννης Σακελλαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936. Αποφοίτησε από το τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, όπου και δίδαξε ως καθηγητής. Αυτός και η πιστή σύντροφός του, η αρχαιολόγος Εφη Σαπουνά-Σακελλαράκη , εργάστηκαν μαζί στην ανασκαφή και συχνά στις δημοσιεύσεις. Εργαζόταν μανιωδώς ως πριν από περίπου έναν μήνα, για να προφθάσει να ολοκληρώσει το τελευταίο έργο του με βάση την αρχή ότι ο αρχαιολόγος υποχρεούται να μελετά και να δημοσιεύει ό,τι φέρνει στο φως. Παρήγαγε άλλωστε σπουδαίο επιστημονικό συγγραφικό έργο, με αμέτρητες δημοσιεύσεις αλλά και βιβλία για το ευρύτερο κοινό- σε έναν λόγο ποιητικό και φιλοσοφικό, που γοητεύει. Και εκείνος έτσι ήταν. Με βαθιά γνώση της ανθρώπινης φύσης και της μοίρας του επί Γης, σταθερός στις αξίες της ηθικής και της αξιοπρέπειας, με μια παλιού καιρού ευγένεια και γοητεία. <br /><br />«Οραματίζομαι μια Αρχαιολογία που δεν θα είναι καταστροφική, διότι και εγώ νιώθω καταστροφέας. Αυτό ελπίζω για τους μελλοντικούς. Να έχουν καθαρότερη συνείδηση από τη δική μου» έλεγε. Τιμήθηκε, μεταξύ άλλων, με τον χρυσό σταυρό του Τάγματος της Τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας, ενώ βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών και με το χρυσό μετάλλιο του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το περασμένο καλοκαίρι ο Γιάννης Σακελλαράκης ανέβηκε για τελευταία φορά στη Ζώμινθο. «Εδώ είμαι καλύτερα. Αν αφήσω κάτι στην Αρχαιολογία, αυτό θα είναι η διάσταση των βουνών» μου είχε πει στην τελευταία συνομιλία μας. <br /><br /><br />Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=363850&dt=30/10/2010#ixzz13sKE0rka<strong></strong>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-76843421926192504262010-10-14T15:32:00.000-07:002010-10-14T16:56:24.853-07:00Ανάπτυξη ή υποβάθμιση;Στις 3 Οκτωβρίου κάναμε ένα περίπατο στο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη στα Μεσαία Τρίκαλα, όπου διαπιστώσαμε με θλίψη ότι η γνωστή μπουλντόζα που γκρεμίζει κάθε τι που έχει αξία στην περιοχή, είχε προλάβει να βάλει κι εδώ τις σιδερένιες χερούκλες της. Λιθοδομές που κατά πάσα πιθανότητα ήταν προϊστορικές και γι' αυτό χρειάζονταν μελέτη έχουν "ξηλωθεί" και τεράστιες γωνιασμένες πέτρες βρίσκονται πεταμένες αριστερά και δεξιά.<br /> Άλλη μια απώλεια για τα Τρίκαλα, που φαίνεται ότι πασχίζουν να γίνουν Τρίκακα (της μοίρας τους), αφού βλέπουμε συνεχώς αιωνόβια δένδρα να κόβονται, ποτάμια να μπαζώνονται, πηγές να μολύνονται και να σβήνονται το ένα μετά το άλλο τα σημάδια από το παρελθόν του τόπου.<br /> Η πολυπόθητη και πολυθρύλητη ανάπτυξη της περιοχής δεν θα γίνει με τέτοιους τρόπους... <br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqXpvmP7-uzGtJnqIZPxIZuqO8OKF2iKYT65afu0ugBneo4MoTpZCu_Z6Ms-ZI3rZpcdY2yUYKX97CtFabljvl2IgMxj8yuMmMAeQ6YPIk-IvQtkbD0LoreNEOXBJgM5d-40Jr0YBQeTw/s1600/DSCN2121.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqXpvmP7-uzGtJnqIZPxIZuqO8OKF2iKYT65afu0ugBneo4MoTpZCu_Z6Ms-ZI3rZpcdY2yUYKX97CtFabljvl2IgMxj8yuMmMAeQ6YPIk-IvQtkbD0LoreNEOXBJgM5d-40Jr0YBQeTw/s400/DSCN2121.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5528040805553012066" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNRPGG0YxKphCXLVyuMDK7R2MmfxocIj5xeWDy8zyTTnket8u6wS0D6TdCeNX9ztGT6zj_gxwlnBtJN2-I38PcOI_sc2-d8L35iJUTaDpKtyiJ3Sxdxj208L6rJmDkuWvn7XxCdjhtKHk/s1600/DSCN9633.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNRPGG0YxKphCXLVyuMDK7R2MmfxocIj5xeWDy8zyTTnket8u6wS0D6TdCeNX9ztGT6zj_gxwlnBtJN2-I38PcOI_sc2-d8L35iJUTaDpKtyiJ3Sxdxj208L6rJmDkuWvn7XxCdjhtKHk/s400/DSCN9633.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5528040184150451170" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp0dyEFkaJ2mVF_WxRl9sXZ8VBB4_CfQGqEy9CJtAwyq4B2vc3yB-o6bSUSZF7kLnMhwQAFaZi7rdqpd0aih_dS6klCwAYVTIie1kBdyx118y7nB8td2C7-fep6SRlApho6513PqEmUOc/s1600/DSCN9636.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp0dyEFkaJ2mVF_WxRl9sXZ8VBB4_CfQGqEy9CJtAwyq4B2vc3yB-o6bSUSZF7kLnMhwQAFaZi7rdqpd0aih_dS6klCwAYVTIie1kBdyx118y7nB8td2C7-fep6SRlApho6513PqEmUOc/s400/DSCN9636.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5528039979569584786" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMkyLsW2h2mUDukVyAXCsddENeR7qAHdXWvBNrwIiEqO4X_RdoE3tvwv0ly48h5gA721g30rwmdsUWFWl_diLz_-nzviXTtdofb2rtVgDydssdn30F1O2_GSSpVgRH3dW8VZxMQZ04JMc/s1600/DSCN9638.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMkyLsW2h2mUDukVyAXCsddENeR7qAHdXWvBNrwIiEqO4X_RdoE3tvwv0ly48h5gA721g30rwmdsUWFWl_diLz_-nzviXTtdofb2rtVgDydssdn30F1O2_GSSpVgRH3dW8VZxMQZ04JMc/s400/DSCN9638.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5528039784028256130" /></a><br /><br />Στις φωτογραφίες που ακολουθούν φαίνονται τα σημεία που βρήκαμε ξηλωμένα, όπως ήταν στις 2 Απριλίου 2010.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-l4HK3sINYOUhJAT6kxScpCsRvnkYqYDfdceslbn5FmdIPo3wvRG3v_M0wUwKZgGMVKJHmcOjal44sBzTr4SYt7PnCXhB6smk6s-Jmu68XtRXf43_mQZq90XiGLEVah_i_wyv6M0Kh1Y/s1600/DSCN0982.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-l4HK3sINYOUhJAT6kxScpCsRvnkYqYDfdceslbn5FmdIPo3wvRG3v_M0wUwKZgGMVKJHmcOjal44sBzTr4SYt7PnCXhB6smk6s-Jmu68XtRXf43_mQZq90XiGLEVah_i_wyv6M0Kh1Y/s400/DSCN0982.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5528036087879044546" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUN1hsVgmnkUTHX_M7hL1SqCwKcWPigDZtqN6xOgd2ntgBm2cApl_lT56HSVCvLbiuJxolBVTJ2YXdR_9J6KtJ62hqQNQ_XB0EtV-c3wOLTEe1OANtXG1ZtRTfknr6FFg8PWaW80b0dxc/s1600/DSCN0984.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUN1hsVgmnkUTHX_M7hL1SqCwKcWPigDZtqN6xOgd2ntgBm2cApl_lT56HSVCvLbiuJxolBVTJ2YXdR_9J6KtJ62hqQNQ_XB0EtV-c3wOLTEe1OANtXG1ZtRTfknr6FFg8PWaW80b0dxc/s400/DSCN0984.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5528035407081161186" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwUxrFjXmGQ28bDIfXyhsOYE_PiLvBUVpIc5JgYKqNUWVkKsYynuBB98FJTA_xj4EKMR666LC5EJP7SF5Urffp_h2VKqysRpWmKEtK8yBcaUpsVBGJGEGGDneDCLr1nzWD9WZkVVml5VQ/s1600/DSCN0985.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwUxrFjXmGQ28bDIfXyhsOYE_PiLvBUVpIc5JgYKqNUWVkKsYynuBB98FJTA_xj4EKMR666LC5EJP7SF5Urffp_h2VKqysRpWmKEtK8yBcaUpsVBGJGEGGDneDCLr1nzWD9WZkVVml5VQ/s400/DSCN0985.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5528034741701905442" /></a>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-89449962567761609042010-08-18T12:56:00.000-07:002010-08-18T14:07:29.226-07:00Η σημασία του σπηλαίου των Πιτσών<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqySa9ltJTMHucKgbLgI2_ZPIjPleMYqlZnWlDfOwhvcUbJzpLLvR-VV2aJnBcpgh7UTesBy4B0-f6QflL7LCUttPZ6J11WnXkdbQiESsSnaE7MzIWNElSdFs6fg1jwIFaMmoL-TLoRq8/s1600/%CE%A3%CE%A0%CE%97%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F+%CE%A0%CE%99%CE%A4%CE%A3%CE%A9%CE%9D+2.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 200px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5506858843749681554" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqySa9ltJTMHucKgbLgI2_ZPIjPleMYqlZnWlDfOwhvcUbJzpLLvR-VV2aJnBcpgh7UTesBy4B0-f6QflL7LCUttPZ6J11WnXkdbQiESsSnaE7MzIWNElSdFs6fg1jwIFaMmoL-TLoRq8/s400/%CE%A3%CE%A0%CE%97%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F+%CE%A0%CE%99%CE%A4%CE%A3%CE%A9%CE%9D+2.jpg" /></a> (Πρώτος Πίνακας. Σκηνή θυσίας.)<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi9tgpYOXDxsl-wcS3y59QYKtzNVJ6emaemhmINxqJjIIb-JfR11brF2S1KqqXUSibLM09dbfvsoCKf6FnM3o11hVF1Cnbveo61QGu9pMyyphjzb4qn5tUJ-G0HwlBVOEGm6VYUxduupI/s1600/pitsa_panel2_sml.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 284px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5506857231683055746" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi9tgpYOXDxsl-wcS3y59QYKtzNVJ6emaemhmINxqJjIIb-JfR11brF2S1KqqXUSibLM09dbfvsoCKf6FnM3o11hVF1Cnbveo61QGu9pMyyphjzb4qn5tUJ-G0HwlBVOEGm6VYUxduupI/s400/pitsa_panel2_sml.jpg" /></a><br />(Δεύτερος Πίνακας. Γυναίκες που συζητούν)<br /><strong>Η κορινθιακή σπηλιά διαθέτει εντυπωσιακό λιθωματικό στολισμό, βάραθρο στο πλάι της μεγάλης αίθουσας και δύο διαδρόμους, χωρισμένους με πέτρινο παραπέτασμα καταστόλιστο από σταλακτίτες, που οδηγούν στη δεύτερη αίθουσα. Από τον 7ο αιώνα π.Χ. ως τη Ρωμαιοκρατία στέγαζε τη γυναικεία λατρεία των Νυμφών, προστάτιδων του τοκετού, και του Διονύσου όπως δείχνουν τα ειδώλια σατύρων. Οι κατάλληλες συνθήκες διέσωσαν κομμάτι υφάσματος βαμμένου με πορφύρα, ξύλινες πυξίδες, ξύλινο σύμπλεγμα Δήμητρας και Κόρης και τέσσερις γραπτούς ξύλινους πίνακες. Επιγραφή χαρακτηρίζει δύο από αυτούς ως αφιερώματα στις Νύμφες. Τρεις πίνακες παρουσιάζουν γυναίκες ενώ στον τέταρτο, που σώζεται καλύτερα, απεικονίζονται γυναίκες και τρία παιδιά σε πομπή θυσίας. <br />Κ. Ζάχος (Περ. "Αρχαιολογία", τεύχος 15, Μάιος 1985, σελ.23-25) </strong><br /><br /><br />Στις 4 Απριλίου του 1935 στα πρακτικά της Ακαδημίας Αθηνών καταχωρήθηκε η παρακάτω ανακοίνωση του Αναστασίου Κ. Ορλάνδου για τα ευρήματα του Σπηλαίου Πιτσάς.<br /><br />"Επ’ ευκαιρία των εγκαινίων της νέας αιθούσης του Μουσείου της Σικυώνος, ήτις εντός 5 μεγάλων προθηκών περιέλαβε και τα ευρήματα της ανασκαφής του σπηλαίου Πιτσάς, δεν κρίνω άσκοπον να παραθέσω το ιστορικόν της ανευρέσεώς των και να το συνοδεύσω με μίαν σύντομον περιγραφήν των.<br />Κατά το θέρος του 1934 ποιμήν βόσκων τα πρόβατά του επί της πλαγιάς του βουνού, το οποίον εκτείνεται κατά μήκος του Κορινθιακού κόλπου και υπεράνω του παρά το Ξυλόκαστρον χωρίου Πιτσάς, εύρεν εντός σπηλαίου, γνωστού εις τους εντοπίους ως Σπηλιά του Σαφτουλή, αρχαίον πήλινον ειδώλιον και τινα θραύσματα αγγείων. Οδηγηθέντες εκ της ενδείξεως αυτής οι δημοδιδάσκαλοι Ντόκας και Σταματόπουλος και ο φοιτητής τότε, Καρούκης, επεσκέφθησαν το σπήλαιον και προχωρήσαντες βαθύτερον συνέλεξαν περί τα 30 τεμάχια ειδωλίων και αγγείων. Μεθ’ ό ειδοποιηθείσης της αρχαιολογικής Εφορείας Ναυπλίου, μετέβη επί τόπου ο τότε επιμελητής των αρχαίων κ. Μ. Μιτσός, όστις και προέβη εις πρώτην έρευναν του σπηλαίου, καθ’ ήν ανεύρε πολλάς δεκάδας θραυσμάτων αγγείων και ειδωλίων και δη και 4 τεμάχια ξυλίνων εζωγραφισμένων πινάκων, τα οποία εκόμισε εις το Υπουργείον Παιδείας.<br />Η σπουδαιότης των ευρημάτων ήγαγε την αρχαιολογικήν υπηρεσίαν, εις την απόφασιν της ενεργείας συστηματικής ερεύνης του σπηλαίου, της οποίας την διεύθυνσιν μου ενεπιστεύθη, του κ. Μιτσού μετασχόντος και πάλιν μετά πολλού ζήλου.<br />Η έρευνα του σπηλαίου δεν ήτο εύκολος, διότι και βαθύ είναι και σκοτεινόν και με ολισθηρόν το έδαφος. Δια να φθάσω εις το κάτω μέρος όπου είχον κυλισθεί τα αρχαία εδέησε να προσδεθώ δια σχοινίου και να υποστώ αρκετάς εκδοράς εις βάθος είκοσι μέτρων υπό το φως λυχνιών ασετυλίνης, το οποίον προσπίπτον επί των σταλακτιτών, οίτινες εσχημάτιζον τον ουρανόν του σπηλαίου, με μετέφερεν εις έναν εξωτικόν παραμυθένιον κόσμον, όστις μου επροκάλεσε δέος άμα και απόλαυσιν. Η συλλογή των πηλίνων αρχαίων ήτο πολύ επικίνδυνος, διότι τα στάζοντα επί αιώνας ύδατα του σπηλαίου πίπτοντα επί του πυθμένος εσχημάτισαν πέτρωμα, το οποίον περιέλαβε ως σύνδρομα στοιχεία τα θραύσματα των αρχαίων αγγείων και ειδωλίων. Αλλά οι κόποι μας αντημείφθησαν γενναίως. Οκτώ ολόκληρα κιβώτια πετρελαίου εγέμισαν με θραύσματα αγγείων και ειδωλίων, χαλκών και ξυλίνων αντικειμένων, μάλιστα δε πλαγγόνων, τινάς των οποίων δεικνύουν οι εικόνες 1 και 2. Εκ των πλαγγόνων αυτών άλλαι είναι του 7ου και του 6ου π.Χ. αι. ξοανόμορφοι ή δαιδάλειοι, άλλαι δε πάλιν συνήθη προϊόντα του κορινθιακού και του σικυωνίου κοροπλαστικού εργαστηρίου, εν ω άλλαι είναι του αττικού. Υπάρχουν όμως και μερικαί μεταγενέστεραι, ούτως ώστε να συμπληρούται συνεχής σειρά από του 7ου μέχρι του 3ου π.Χ. αιώνος, τουθ’ όπερ αποδεικνύει την επί αιώνας συνεχή εν τω σπηλαίω λατρείαν. Επειδή δε τα πλείστα των ειδωλίων εικονίζουν γυναικείας θεότητας, αρκετά δε και τον Πάνα και τινας επιτόκους γυναίκας, πρέπει να θεωρήσωμεν ως βέβαιον, ότι το σπήλαιον ήτο αφιερωμένον εις τα Νύμφας, τον Πάνα, ίσως δε και την θεάν των τοκετών Ειλείθυιαν, ακόμη και εις χθονίας θεότητας. Η λατρεία άλλως τε των Νυμφών πιστοποιείται και από το μοναδικόν εύρημα των ξυλίνων εζωγραφισμένων πινάκων εκ των οποίων εις, χρονολογούμενος εις τα μέσα του 5ου π. Χ. αιώνος και εικονίζων ταις Νύμφαις. Πλην δε των πηλίνων ειδωλίων θεοτήτων ευρέθησαν και άφθονα ομοιώματα ζώων - αλέκτορες, περιστεραί, κύνες, ίπποι, χοίροι, ακανθόχοιροι, χελώναι, τέττιγες και αρκεταί μικραί σφίγγες. Ευρέθησαν δ’ ωσαύτως και τινα χαλκά, ήτοι δίσκοι κατόπτρων, δακτύλιοι, μικρά αγγεία, αλέκτωρ, οφιόσχημα βραχιόνια και άλλα εξαρτήματα. Σπουδαίον επίσης εύρημα απετέλεσαν δύο ξύλιναι μικραί πυξίδες με εγχάρακτον διακόσμησιν, ως και μικρά ξυλίνη ολόγλυφος παράστασις δύο μορφών, εκ των οποίων η μία κάθηται. Το σύμπλεγμα τούτο εικονίζει πιθανώτατα τας χθονίας θεότητας, την Δήμητρα και την Κόρην. Ευρέθησαν επίσης και πολλοί οστέινοι αστράγαλοι, αγνύθες, ακόμη δε και καρποί πίτυος (κουκουνάρια) εις τα κατώτερα στρώματα, δεν έλειψαν δ’ αφ’ ετέρου και τα μετά φαγεντιανής εφυαλώσεως ευρήματα, αρύβαλλοι, ακανθόχοιροι και μικρόν άρμα συρόμενον υπό σφιγγών. Τέλος ευρέθησαν και τινα νομίσματα Σικυώνος τα περισσότερα και Κορίνθου και εν βοιωτικόν. Αλλά και αγγείων ήλθεν εις φως μέγα πλήθος, εκ των οποίων αρχαιότερον μεν είναι θραύσμα υστεροελλαδικής εποχής, τα πλείστα όμως είναι του κορινθιακού εργαστηρίου, ως επί το πολύ πυξίδες αντιπροσωπεύονται δε εις αυτά όλαι αι εποχαί, πλεονάζουν όμως τα του λεγομένου ανατολίζοντος ρυθμού, πολλά των οποίων φέρουσιν ωραιοτάτην διακόσμησιν. Υπάρχουσιν ωσαύτως και αττικά μελανόμορφα ληκύθια με παράστασιν κενταύρων, ως και ερυθρόμορφα θραύσματα κρατήρων και αμφορέων. Σκύφων δε των καλουμένων εμβρύων ευρέθησαν εκατοντάδες, ως και πολλαί ανάγλυφοι σφίγγες και άλλα θηρία πραγματικά και φανταστικά.<br />Ταύτα πάντα, επιμελώς καταταχθέντα εσχάτως, κοσμούσι σήμερον ιδιαιτέραν αίθουσαν του μουσείου της Σικυώνος, το οποίον και μόνον χάριν των νέων ευρημάτων αξίζει τον κόπον μιας επισκέψεως".<br /><br />Τριάντα χρόνια αργότερα (1965) ο καθηγητής Αν. Ορλάνδος πληροφορούσε το παγκόσμιο κοινό για τα σπουδαία ευρήματα του σπηλαίου Πιτσά με εκτενές άρθρο του στην ιταλική Enciklopedia dell’ Arte Antica Classica e Orientale, τόμος VI, που περιλαμβάνει λεπτομερή περιγραφή, ανάλυση, εκτίμηση και χρονολογική τοποθέτηση των ευρημάτων:<br />"ΠΙΤΣΑ - χωριό της Ελλάδος (νομός Κορινθίας), δυτικά από τη Σικυώνα και το Ξυλόκαστρο, κοντά στον Κορινθιακό κόλπο. Πάνω από αυτό, παράλληλα με την ακτή, υψώνεται ένα αρκετά ψηλό βουνό, με το επιχώριο όνομα Μαύρο βουνό (σωστότερα Μαυριόρος) ανταποκρινόμενο με πολλή πιθανότητα προς τα αρχαία Χελυδόρεα.<br />Κοντά στην κορυφή ενός από τα δύο αντερείσματά του, πάνω στην οποία φθάνει κανείς μετά από κοπιαστική ανάβαση μιάμισης ώρας, ανοίγεται το στόμιο ενός σπηλαίου βαθιού (περ. 20 μ.), γνωστού στους ανθρώπους του τόπου με το όνομα της Σπηλιάς του Σαφτουλή.<br /><br />Περιγραφή του Σπηλαίου:<br />Το στόμιο του σπηλαίου έχει ύψος 2.25 μ. Αμέσως μετά την είσοδο, το βραχώδες έδαφος κατεβαίνει απότομα για διάστημα περ. 20 μέτρων. Έπειτα η σπηλιά γίνεται πολύ σκοτεινή, καθώς ορθώνεται, σαν διαχωριστικός τοίχος, ένας βράχος που υποβαστάζει το θόλο, αφήνοντας από το ένα μέρος κι από το άλλο δύο διαδρόμους που ενώνονται και πάλι πιο χαμηλά. Στο μεταξύ του στομίου και του βράχου διάστημα βρέθηκαν θραύσματα από αγγεία και αγάλματα, πολύ κατεστραμμένα, εξ αιτίας των υδάτων που έσταζαν από ψηλά. Κατά τη συνένωση των δύο διαδρόμων, η κατηφοριά μεγαλώνει, και για 60 μ. περίπου από την είσοδο, ο ουρανός της σπηλιάς φαίνεται σκεπασμένος από σταλακτίτες. Σ’ αυτό το σημείο βρέθηκαν σωροί από πέτρες, μετά το παραμέρισμα των οποίων μαζεύτηκαν θραύσματα από αγγεία, από αγάλματα και άλλα αντικείμενα διαφόρων υλικών, κι ανάμεσά τους τέσσερα τεμάχια από ζωγραφισμένους πίνακες. Τα συναθροισμένα κομμάτια συμπλήρωσαν οκτώ μεγάλα κιβώτια, που αφού παρέμειναν για καιρό στις αποθήκες του μουσείου της Κορίνθου, μεταφέρθηκαν έπειτα στο μουσείο της Σικυώνος.<br />Τα ευρήματα περιλάμβαναν: α) ειδώλια και τερρακότες, β) αγγεία, γ) άλλα αντικείμενα από χαλκό, από ξύλο, από κόκαλο, δ) αλλά το πιο σημαντικό εύρημα, μοναδικό στο είδος του, είναι οι αναθηματικοί πίνακες από ξύλο, ζωγραφισμένοι, πολύτιμα δείγματα αρχαϊκής ζωγραφικής, των οποίων τα χρώματα διατηρούν ακόμη τη λαμπρότητά τους, ιδίως εκείνος από αυτούς τον οποίο δίνουμε εδώ σε πιστή έγχρωμη αναπαράσταση. Βρέθηκαν τέσσερα πρωτότυπα: δύο ακέραια διαστάσεων 15Χ30 εκατοστομέτρων, πάχος 5Χ2 και δύο καομματισμένα, μικροτέρων διαστάσεων. Στην εξαίρετη διατήρηση του ξύλου πρέπει πολύ να συντέλεσε το κρυσταλλικό στρώμα το εναποτεθειμένο από το στάξιμο του νερού.<br /><br />ΠΙΝΑΚΑΣ Α΄. Στον καλύτερο από τους διατηρημένους πίνακες, παριστάνεται μια θυσία στην οποία παίρνουν μέρος περισσότερα πρόσωπα (ίσως μια ολόκληρη οικογένεια). Ο βωμός διακρίνεται στο άκρο δεξιό και η φωτιά είναι αναμμένη (στη φωτογραφική αναπαράσταση δεν διακρίνονται οι φλόγες, είναι όμως ορατές στο πρωτότυπο). Είναι ο βωμός μονόλιθος με τα εξωτερικά τοιχώματα κυρτά και ζωγραφισμένα στα πλάγια με μαύρα ορθογώνια στη μορφή τριγλύφων. Το κεντρικό μέρος είναι χρώματος κιτρινωπού και πάνω σ’ αυτό είναι ζωγραφισμένες κηλίδες αίματος (κηλίδες αίματος φαίνονται ζωγραφισμένες στις απεικονίσεις πολλών βωμών προπάντων πάνω σε αγγεία ερυθρόμορφα). Ο βωμός παρουσιάζει από το ένα μέρος κι από το άλλο έναν πυροστάτη ορθογώνιο, λίθινο, αδιακόσμητο, στο εσωτερικό του οποίου απεικονίζεται ο φούρνος. Όμοιοι πυροστάτες παρουσιάζονται σ’ ένα αγγείο μελανόμορφο σύγχρονο με τον πίνακά μας (550-540) από την Όλυνθο, σ’ ένα αρτοφόριο μελανόμορφο της Κύμης και σ’ ένα αγγείο του μουσείου της Κοπεγχάγης. Αργότερα τον συναντούμε με απουλικούς αμφορείς από τον Ρούβον. Αμέσως μετά το βωμό στέκεται, στραμμένη προς αυτόν, μια κόρη, που φορεί τον στενό δωρικό πέπλο χωρίς μανίκια, χρώματος ανοιχτού γαλάζιου (κοβάλτιο) με λευκές ταινίες στολισμένες με μαιάνδρους, κι επάνω ένα μακρύ ιμάτιο κόκκινο αδιακόσμητο. Η νέα γυναίκα, στεφανωμένη με κλαδί μυρτιάς σηκώνει με το αριστερό χέρι ένα μεγάλο δίσκο από τερρακότα, με τις πλευρές ανυψωμένες, μέσα στον οποίο είναι τοποθετημένα συμμετρικά τα αντικείμενα τα αναγκαία για τη θυσία, δηλαδή ένα μεγάλο αρτοφόριο κυλινδρικό στο μέσον και στις πλευρές δύο οινοχόες με μακρύ λαιμό με το δεξί χέρι κρατεί την πρόχουν για τη σπονδή. Πλάι από αυτή λίγο πιο πίσω στέκεται ένα αγόρι, στεφανωμένο κι αυτό, ντυμένο μόνο με ένα ιμάτιο κόκκινο, που αφήνει γυμνή την πλάτη και το δεξιό βραχίονα. Το αγόρι κρατά, δεμένο μ’ ένα σχοινί κόκκινο, ένα πρόβατο, το θύμα, του οποίου το τρίχωμα έχει αποδοθεί σχηματικά με μικρά τρίγωνα ή ρόμβους πυκνούς. Ακολουθούν δύο άλλοι νεαροί, που φορούν το ιμάτιο με τον ίδιο, όπως και το αγόρι, τρόπο και είναι όμοια στεφανωμένοι με κλαδιά. Είναι οι μουσικοί που συνοδεύουν την ιεροτελεστία, ο πρώτος από αυτούς, πράγματι, φέρει και κρούει τη λύρα την επτάχορδη, ο άλλος παίζει το διπλό αυλό (φλάουτο) συνδεδεμένο στα μάγουλα με τη φορβειά (Σημ. δερμάτινο περιστόμιο αυλητών για το μετριασμό της φωνής). Οι μουσικοί ακολουθούνται από τρεις γυναίκες στη σειρά, οι οποίες μόλις έχουν σταματήσει το βάδισμα, σιγανό και ρυθμικό, προς το βωμό, γιατί η θυσία αρχίζει. Οι δύο πρώτες, στεφανωμένες με κλάδους, φορούν το στενό δωρικό ένδυμα, γαλάζιο με ταινία (μπορντούρα) άσπρη απλή ή διακοσμημένη με μαίανδρο, και πάνω από αυτό ένα ιμάτιο κόκκινο. Με το δεξί χέρι κρατούν κλάδους πυκνόφυλλους, σφιγμένους με ταινίες, και τεντώνουν ψηλά σ’ ένδειξη ευλάβειας, το αριστερό χέρι με τα δάχτυλα μικροσκοπικά και ενωμένα. Η τρίτη και τελευταία μορφή ακέφαλη, είναι όλη τυλιγμένη στο γαλάζιο ιμάτιο, φέρει οπωσδήποτε κι αυτή ένα κλαδί με το σκεπασμένο αριστερό χέρι, και έχει το δεξί ελαφρά προτεταμένο κάτω απ’ το ιμάτιο. Πάνω από κάθε μορφή σύμφωνα με την τόσο συχνή στα κορινθιακά αγγεία συνήθεια είναι γραμμένο το όνομα, σε δωρική διάλεκτο αλλά αλφάβητο κορινθιακό, όπως στους πήλινους κορινθιακούς πίνακες του Βερολίνου.<br />Το όνομα της γυναίκας που στέκεται κοντά στο βωμό πρέπει πιθανώς να διαβαστεί Εθελόνχη. Το όνομα της γυναίκας που στέκεται αριστερά όρθια, ίσως της μητέρας, δεν διαβάζεται πλέον, η επόμενη ονομάζεται Ευθυδίκα και η άλλη Ευκολίς. Μετά το όνομα της δεύτερης από τις γυναίκες που στέκονται αριστερά διαβάζουμε τη φράση "... ανέθηκε ταις νύμφαις", χωρίς να σώζεται το πρώτο μέρος που θα πρέπει να περιλάμβανε το όνομα του προσφέροντος (τη θυσία), ίσως μιας γυναίκας. Τέλος μια άλλη επιγραφή, ακρωτηριασμένη κι αυτή στην άνω δεξιά γωνία του κάδρου, λέει… ο Κορίνθιος περιλάμβανε πιθανόν το όνομα του ζωγράφου (βλέπε στην εικόνα).<br />Ας εξετάσουμε τώρα την τεχνική. Το φόντο είναι εξ ολοκλήρου λευκό (σήμερα ελαφρά κιτρινισμένο) επιτυγχανόμενο με γύψο διαλυμένο σε μια κολλώδη ουσία. Πάνω σ’ αυτό το φόντο, με χέρι σίγουρο και τέλεια ενημερωμένο ως προς τις αναλογίες του ανθρώπινου σώματος, σχεδιάστηκαν πρώτα τα λεπτά περιγράμματα των μορφών, κόκκινα για τη γυναικεία σάρκα, μαύρα για τις ενδυμασίες, όπως στις μετόπες του Θέρμου. Οι επιφάνειες, οι περικλειόμενες στα περιγράμματα, συμπληρώθηκαν έπειτα μ’ ένα στρώμα από χρώμα ενιαίο λευκό για τα γυμνά μέρη των γυναικών, κόκκινο για εκείνα των νέων. Οι χιτώνες και τα ιμάτια είναι βαμμένοι αποκλειστικά με γαλάζιο και κόκκινο βαθύ, με μαύρο οι κόμες των αντρών και των γυναικών, με πράσινο (σήμερα κίτρινο) οι κλάδοι των ικετών και τα στεφάνια από φύλλα. Τέλος οι πυροστάτες του βωμού είναι χρωματισμένοι με σκούρο βιολετί, οι πλάκες της βάσεως και του επιστεγάσματος με γαλάζιο. Το κεντρικό σώμα φέρει στο έξω μέρος δύο τριγλύφους μαύρες, ενώ η επιφάνεια ανάμεσα σ’ αυτές αφέθηκε κιτρινωπή. Έχουμε λοιπόν συνολικά έξι ή επτά χρώματα που συναντούμε και σους πίνακες από τερρακότα και στα αγγεία. Τα χρώματα μεταλλικά, διατηρούν θαυμάσια τη φωτεινότητά τους. Όπως στα σύγχρονα έργα κεραμικής, έτσι κι εδώ οι μορφές είναι ευθυγραμμισμένες χωρίς κανένα ζήλο να αποδοθεί το βάθος. Η απεικόνιση είναι γραμμική και επίπεδη χωρίς έξαρση των ανατομικών λεπτομερειών, με το μάτι της αποστάσεως, χωρίς κλιμάκωση των τόνων που μπορούν να δημιουργήσουν μια διάκριση των σημασιών ανάμεσα στις διάφορες επιφάνειες. Μ’ άλλα λόγια τα σώματα έχουν απεικονιστεί χωρίς πλαστικότητα, κυριαρχεί μια αντίληψη στενά διακοσμητική, μόνο ο τονισμός των καμπυλών του σώματος δίνει κατά κάποιον τρόπο την αίσθηση του όγκου του (βλ. ιδίως τη γυναικεία μορφή του μέσου). Ανάλογες συνθήκες συναντούμε σε μερικά χαλκιδικά αρχαία αγγεία.<br />Στον παρακάτω πίνακά μας παρατηρούμε κιόλας μια μικρή πρόοδο. Έχουν δειλά-δειλά απεικονιστεί, στα ιμάτια, τα διπλωμένα άκρα των πτυχών. Τέτοιο δίπλωμα δεν βλέπει κανείς στα έργα κεραμικής του πρώτου τετάρτου του 6ου αιώνα, ούτε σ’ αυτά του δεύτερου τετάρτου το συναντούμε όμως σε έργο του Εξηκία, του τρίτου τετάρτου του 6ου αιώνα, όπως για παράδειγμα στον αμφορέα του Βατικανού με την παράσταση της επιστροφής των Διοσκούρων. Ακόμα πιο καθαρά στο τελευταίο τέταρτο του 6ου αιώνα, στον ερυθρόμορφο αμφορέα του Παρισιού αυστηρού ρυθμού, των Όλτου και Παμφαίου. Γενικά σαν βαθμίδα τεχνικής εξελίξεως, οι μορφές οι πιο γειτνιάζουσες προς τις δικές μας είναι εκείνες του δεύτερου Λυδού, του Άμαση και του Εξηκία.<br />Ο τύπος της ιωνικής κόρης δεν έχει ακόμη επηρεάσει τις δικές μας μορφές όπως τις αντίστοιχες των χαλκιδικών αγγείων (για παράδειγμα εκείνες στον κρατήρα του Βύρτσμπουργκ με τον αποχαιρετισμό του Έκτορα), αλλά η φυσικότητα με την οποία το ιμάτιο αφήνει να φαίνεται το στήθος κάτω από το πέπλο είναι, χωρίς αμφιβολία, χαρακτηριστική στις κόρες με το λοξό ιμάτιο. Αν λογαριάσουμε τις διαφορές από τη μεγάλη πλαστική, οι φιγούρες μας είναι πολύ κοντινές προς τις πεπλοφόρες Κόρες της Ακροπόλεως. Για τη χρονολόγηση της ζωγραφικής μας μπορεί να βοηθήσει επίσης η μορφή των αγγείων που χρησιμοποιήθηκαν για τη θυσία, όχι τόσο ο ίδιος ο δίσκος όσο τα αντικείμενα τα περιεχόμενα σ’ αυτόν, δηλαδή το μεγάλο κυλινδρικό αρτοφόριο (pisside) και οι δύο οινοχόες με κωνική βάση και μακρύ λαιμό, που τις απαντούμε ήδη στην αρχαία (625-600 π.Χ.) και στη μέση (600-575 π.Χ.) κορινθιακή περίοδο και επίσης η προχόη ή οινοχόη που κρατεί η θυσιάζουσα. Η ιδιότυπη μορφή αυτού του αγγείου όμοιου με την οινοχόη, που ο Payne τοποθετεί χρονολογικά στο δεύτερο τέταρτο του 6ου αιώνα, παρουσιάζεται εδώ πιο λεπτή. Θα φαινόταν λοιπόν αρκετά νεώτερη, έτσι που να προσγραφεί στο τρίτο τέταρτο του 6ου αιώνα. Τις τελευταίες δεκαετίες αυτού του αιώνα αυτός ο τύπος αγγείου παρουσιάζεται και στην Αττική, με μόνη τη διαφορά ότι εκεί η βάση είναι η συνηθισμένη. Το σχήμα της βάσεως στη δική μας προχόη είναι απόλυτα χαρακτηριστικό, και συναντιέται πιο συχνά στις λακωνικές υδρίες, προπάντων σ’ αυτές της Καιρέας, που ανήκουν στο τρίτο τέταρτο του 6ου π.Χ. αιώνα.<br />Με βάση τα στοιχεία που εξετάσαμε ως εδώ, ο πίνακάς μας φαίνεται πως μπορεί να χρονολογηθεί στο τρίτο τέταρτο του 6ου αιώνα, πιθανόν στα χρόνια μεταξύ 540 και 530 π.Χ. και με αυτή τη χρονολόγηση συμφωνεί τέλεια το σχήμα των γραμμάτων της επιγραφής.<br />(Ακολουθεί περιγραφή του πίνακα Β’ που είναι σύγχρονος του Α’ και των πινάκων Γ’ και Δ’ που είναι λίγο μεταγενέστεροι).<br />Ιδιαίτερη σημασία αποκτούν αυτοί οι μικροί πίνακες από το ότι βρέθηκαν όχι μακριά από τη Σικυώνα, στη ζώνη δηλαδή που θεωρείτο από τους αρχαίους σαν την κοιτίδα της Ελληνικής Ζωγραφικής. Συμπληρώνεται μ’ αυτούς ένα μεγάλο κενό στην ιστορία της Αρχαϊκής Ζωγραφικής. Παρουσιάζουν πράγματι καθαρή εικόνα της τεχνοτροπίας που επικρατούσε στην Κόρινθο και στη Σικυώνα, όταν η αγγειογραφία είχε πάψει να απεικονίζει την τοπική παράδοση.<br />Οι ζωγραφιές αυτές, συνθεμένες με πολύ περισσότερα χρώματα, παρ’ ότι οι αγγειογραφίες, είναι κάτι σαν μικρογραφίες συγκριτικά με τη σύγχρονη μνημειακή ζωγραφική, από την οποία ωστόσο δεν απομένει τίποτα".ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-87352362419069591952010-08-16T05:00:00.000-07:002010-08-16T05:15:14.226-07:00ΑΝΑΡΧΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΑΡΝΗΣΗ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΕΛΕΓΧΟΥ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBrqHoxK3SKGfwoM5VN99DP2bqEVf0ekzeYf03DWIMT59mcXu1bN04oixEv1mO0AIiVWxuTJH7OxIe6aRdemjnK_zP1q_cCr0sFgGf4FpI4OCNcPfHCut3S6UGX8SuLckdn0UGqckvgHc/s1600/%CE%9C%CF%8D%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%82+2010.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 268px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5505978921860338338" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBrqHoxK3SKGfwoM5VN99DP2bqEVf0ekzeYf03DWIMT59mcXu1bN04oixEv1mO0AIiVWxuTJH7OxIe6aRdemjnK_zP1q_cCr0sFgGf4FpI4OCNcPfHCut3S6UGX8SuLckdn0UGqckvgHc/s400/%CE%9C%CF%8D%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%82+2010.jpg" /></a><br /><br /><div><strong><em>Τα μποφόρ... τσιμέντου αλλάζουν τη Μύκονο</em></strong><br /><br />Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ<br /><br />Στην κοσμοπολίτικη Μύκονο, με τις καυτές παραλίες, τα τρελά ξενύχτια και τους διάσημους επισκέπτες, δυο πράγματα δεν παρουσιάζουν τα τελευταία χρόνια καθοδική τάση. Η ζήτηση στα πολυτελή ξενοδοχεία με τις υψηλές τιμές και ο αριθμός των νεόδμητων οικοδομών, που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια εδώ κι εκεί στο νησί, υποβαθμίζοντας πολλές φορές το φυσικό περιβάλλον.<br /><br />Το κοσμοπολίτικο νησί έχει γίνει «βασίλειο» του real estate με όλες τις συνέπειες<br />Παρά το γεγονός ότι πολλοί φορείς (ΥΠΕΧΩΔΕ, ΥΠΕΘΟ, ΕΟΤ, ΥΠΠΟ), επιφορτισμένοι με τον σχεδιασμό, θεσμοθέτησαν παρεμβάσεις ήδη από τη δεκαετία του '50, με στόχο τη διαχείριση της τουριστικής ανάπτυξης, η Μύκονος αποτελεί ένα από τα κλασικά και παράλληλα αρνητικά παραδείγματα τουριστικής περιοχής με άναρχη ανάπτυξη και άρνηση οποιουδήποτε ελέγχου από την τοπική κοινωνία και τα οικοδομικά συμφέροντα. Η χρονική υστέρηση στη θεσμοθέτηση μέτρων πολιτικής, η έλλειψη πολιτικής βούλησης, ο συμβιβασμός με τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα και τα συχνά αλληλοσυγκρουόμενα προτεινόμενα μέτρα, έχουν οδηγήσει σε ουσιαστικά αδιέξοδα τη συνολικότερη ανάπτυξη του νησιού, με δυσμενέστερες επιπτώσεις την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, την αυθαίρετη δόμηση, την αισθητική ρύπανση και τη συνολικότερη απαξίωση της ποιότητας του προσφερόμενου τουριστικού προϊόντος.<br /><br />Η έρευνα<br /><br />Τα παραπάνω στοιχεία είναι μέρος της έρευνας «Η αστικοποίηση της Μυκόνου», την οποία διενήργησε το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, με επικεφαλής τον καθηγητή Κωστή Χατζημιχάλη, στο πλαίσιο ερευνητικού προγράμματος με την ονομασία «Το σύγχρονο ελληνικό πολιτισμικό τοπίο: ένας αεροφωτογραφικός άτλαντας», Greekscapes.<br /><br />Η Μύκονος βρίσκεται στο κέντρο των Κυκλάδων και μαζί με τη Δήλο και τη Ρήνεια συναποτελούν ένα μικρό νησιωτικό σύμπλεγμα με έκταση 103,50 τ.χλμ. και μήκος ακτών 88,7 χλμ. (Μύκονος: 85,5 τ.χλμ. και μήκος ακτών 81 χλμ.). Η γεωμορφολογία του νησιού είναι τυπικά κυκλαδίτικη, με εδάφη βραχώδη και ημιορεινά (μέγιστο υψόμετρο 372), τα οποία χαρακτηρίζονται από φτωχή βλάστηση και λίγους υδάτινους πόρους (λίγοι χείμαρροι και δύο υδροβιότοποι, στον Πάνορμο και στο Μαράθι). Η αύξηση του τουρισμού και η παράλληλη άνοδος των εισοδημάτων οδηγεί σε μετατροπή της αγροτικής γης σε οικιστική, με δραματική αύξηση των τιμών της, με κατασκευή νέων υποδομών και διαρκή επέκταση του τουριστικού τομέα και αργότερα της δεύτερης κατοικίας. Σήμερα, είναι ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα νησιά των Κυκλάδων, με σημαντική τουριστική κίνηση καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.<br /><br />«Στην πρώτη περίοδο τουριστικής ανάπτυξης (δεκαετίες 1960-70), ο τοπικός πληθυσμός στρέφεται σταδιακά στην πολυαπασχόληση, με επίκεντρο τον τουρισμό, εγκαταλείποντας ή οριακά συντηρώντας τους άλλους παραγωγικούς κλάδους με στρατηγικές οικογενειακού χαρακτήρα», εξηγεί ο Κωστής Χατζημιχάλης. «Στις δύο αυτές δεκαετίες ένας τυπικός Μυκονιάτης, που ισχυρίζεται ότι είναι αγρότης, νοικιάζει επίσης δωμάτια σε τουρίστες το καλοκαίρι, ψαρεύει με τη βάρκα του ή τη νοικιάζει για ψυχαγωγία των τουριστών. Η γυναίκα του μπορεί να εργάζεται ως καμαριέρα στα ενοικιαζόμενα δωμάτια της οικογένειας και παράλληλα μπορεί να πουλάει υφαντά σε τοπικό μαγαζί. Τέλος, τα παιδιά μπορεί να εργάζονται στο ψάρεμα με τον πατέρα, να είναι σερβιτόροι σε εστιατόρια ή να εργάζονται σε εμπορικά καταστήματα. Η δεύτερη περίοδος (1970-1990) οδηγεί σε μία ταχύτατη "τουριστικοποίηση" την κοινωνική και παραγωγική δομή. Η Μύκονος έχει πλέον γίνει γνωστή, μια παγκόσμια φίρμα, ένας προορισμός αντίστοιχος της Ιμπιζα, του Σεν Τροπέ και του Κάπρι, έλκοντας καλλιτεχνικές διασημότητες, ηθοποιούς και χιλιάδες νεαρούς και νεαρές για διασκέδαση. Ο τουρισμός ως απασχόληση και ως άμεσο/ έμμεσο εισόδημα αποτελεί πλέον την κύρια βάση της τοπικής ανάπτυξης με διαρκώς εμφανέστερα τα χαρακτηριστικά μιας ιδιαίτερου τύπου "αστικοποίησης". Σταδιακά, σημαντικό ποσοστό των επιχειρήσεων περνάει στα χέρια μη ντόπιων (ιδιαίτερα στο κλάδο της εστίασης και του εμπορίου), ξένοι επιχειρηματίες εγκαθίστανται στο νησί για λίγους μόνο μήνες, ενώ ο πληθυσμός αυξάνει, αλλάζοντας συγχρόνως κοινωνική και πολιτισμική σύνθεση.<br /><br />Οι επενδύσεις<br /><br /><br />Το δομημένο περιβάλλον της Μυκόνου, 1987, 1992 και 1998 (Πηγή: ΠΕΤΡΑΚΗΣ, etal, 2005, πρόγραμμα ISOLE)<br />Οι νέες επενδύσεις, κυρίως σε κατασκευές και υποδομές, πενταπλασιάζουν τις αξίες γης, ανεβάζουν τιμές και εισοδήματα και δημιουργούν συνθήκες αύξησης της παραοικονομίας και φαινομένων κοινωνικής ανομίας, με παράλληλη υποβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών».<br /><br />Από το 1990 μέχρι σήμερα στο νησί κυριαρχούν το real estate και η συστηματική μετατροπή του άνυδρου και γυμνού τοπίου σε πυκνοδομημένο αστικό ιστό δεύτερης κατοικίας. «Χιλιάδες βίλες, μεμονωμένες ή σε συγκροτήματα, με πισίνες και άκομψη ψευτοκυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, κυριαρχούν μαζί με πυκνό δίκτυο δρόμων. Η τεράστια αύξηση των οικοδομών (τουριστικά καταλύματα και παραθεριστικές κατοικίες) επεκτείνεται πλέον εκτός του παραλιακού άξονα (Μύκονος, Ορνός, Τούρλος και Αγ. Στέφανος) και σε σχεδόν όλες τις υπόλοιπες παραλιακές, αλλά και σε πολλές μεσόγειες περιοχές. Οι οικοδομές απαιτούν μεγάλα νέα δίκτυα υποδομών (αεροδρόμιο, οδικό δίκτυο, περιφερειακός δρόμος, νέα λιμάνια, δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης, εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού κ.ά.), τα οποία διακρίνονται για την απροθυμία ένταξής τους στο τοπίο». *<br /><br />Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010<br /><a href="http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=193337">http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=193337</a> </div><div> </div><br /><div></div><br /><div><strong><em>Αν η άναρχη ανάπτυξη και τα τσιμέντα αλλάζουν το κλίμα στο "νησί των ανέμων", όλοι ξέρουμε πόσο πιο οδυνηρές θα είναι οι συνέπειες σε άλλες περιοχές και...</em></strong></div><br /><div><strong><em>ο νοών νοήτω!</em></strong></div>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-12220565839067694592010-08-09T13:24:00.000-07:002010-08-09T13:44:09.205-07:00Όσ' άστρα γύρω βρίσκονται - Σαπφώ (Απόδοση: Οδυσσέας Ελύτης)<p><br /><object style="BACKGROUND-IMAGE: url(http://i2.ytimg.com/vi/i_blFzws2T4/hqdefault.jpg)" width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/i_blFzws2T4&hl=el_GR&fs=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><br /><br /><embed src="http://www.youtube.com/v/i_blFzws2T4&hl=el_GR&fs=1" width="425" height="344" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object><br /><br /><br /></p><br /><strong><br />ἄσ<em>τερες ,ὲν ἀμφὶ κάλαν σελάνναν ἂψ<br />ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος ὄπποτα<br />πλήθοισα μάλιστα λάμπηι γᾶν ~<br />ἀργυρία.</em></strong><br /><br />Οσ' άστρα γύρω βρίσκονται<br />στην έκπαγλη σελήνη.<br />Το φωτεινό τους πρόσωπο<br />κρύβουν κάθε φορά<br />που εκείνη,<br />ολόγιομη,<br />καταλάμπει τη γη<br />ανεβαίνοντας<br />ασημοκαπνισμένη.<br /><br /><br /><strong></strong>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-69874502296615022322010-08-04T12:39:00.000-07:002010-08-04T13:31:32.195-07:00Οι κάτοικοι του Ρεθίου αντιδρούν στον διασυρμό που υφίσταται το χωριό τους.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2eENNXyxcw0RxOLJxvjTtzc2-VXRG71NgnR0XBd4_kVu10kA6eM906I9Ni22CxYxE_I3Ya9cuZj5QO8O3rZ77RmW9LHn3XsKp5zZyiiVNWFjTBQN5DYBFqu2KqTfGWcS_Br-jgacdmbA/s1600/DSCN3098.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5501654418684187730" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2eENNXyxcw0RxOLJxvjTtzc2-VXRG71NgnR0XBd4_kVu10kA6eM906I9Ni22CxYxE_I3Ya9cuZj5QO8O3rZ77RmW9LHn3XsKp5zZyiiVNWFjTBQN5DYBFqu2KqTfGWcS_Br-jgacdmbA/s400/DSCN3098.JPG" /></a><br /><br /><br /><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVp__4hS58fLF3Ji8jayG7MGjHpezNf2bw5atOH3UTJYH-Mz1btm-EbWs5VwGm0yWSu-UGJsRMJPw2_xs51M2P30pcmSXJMBHz-EL3em6hGzBXFLI7wDoqRpZQiYKBGCnJheJw023Ssys/s1600/DSCN3101.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5501654278004919026" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVp__4hS58fLF3Ji8jayG7MGjHpezNf2bw5atOH3UTJYH-Mz1btm-EbWs5VwGm0yWSu-UGJsRMJPw2_xs51M2P30pcmSXJMBHz-EL3em6hGzBXFLI7wDoqRpZQiYKBGCnJheJw023Ssys/s400/DSCN3101.JPG" /></a><br /><div><div><div><div><div><strong>Διαβάστε την επιστολή διαμαρτυρίας που έστειλαν οι κάτοικοι του Ρεθίου στον δήμαρχο Ξυλοκάστρου και το δημοτικό συμβούλιο.</strong><br />ΘΕΜΑ : «εΡΕΘΙστικά» πανηγύρια και ποιοί είναι για τα πανηγύρια<br /><br />Η Αφισορρύπανση δεν έχει τελειωμό παρά τις απαγορεύσεις και τους νόμους . Επειδή όμως το χωριό μας ‘ΡΕΘΙ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ’ έγινε θέμα στο διαδίκτυο και πασίγνωστο από τη διοργάνωση ενός ‘πανηγυριού’ από ιδιώτη, θέτουμε συγκεκριμένα ερωτήματα και ζητάμε απαντήσεις.<br />1. Ποιος φορέας δίνει την άδεια για την χρήση δημόσιου χώρου για ιδιοτελείς σκοπούς και με τί απολαβές (ενοίκιο , τραπεζοκαθίσματα)<br />2. Τι πνευματικό κέντρο Δήμου είναι αυτό που όχι μόνο δεν διοργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις στα χωριά αλλά ανέχεται άσεμνες πορνοστάρ να πρωταγωνιστούν σε τοπικές γιορτές<br />3. Γιατί αγνοείτε την τοπική κοινωνία επιτρέποντας στον καθένα να μπορεί να διασύρει το χωριό μας<br />4. Τι συμβαίνει με τη διακίνηση του μαύρου χρήματος από τις απολαβές των ‘καλλιτεχνών’ μέχρι τα έσοδα της διοργάνωσης που συνήθως δεν κόβουν αποδείξεις, όταν αντίστοιχα ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού μας πληρώνει πρόστιμο για τυπική φορολογική ‘παράβαση’ (μη κατάθεση μηδενικής φορολογικής δήλωσης)<br />5. Τι θα γίνει με τα ανήλικα παιδιά μας που δεν μπορούμε να τα φυγαδέψουμε την ημέρα της εκδήλωσης γιατί παραθερίζουν στο χωριό και φυσικά δεν θέλουμε με κανένα τρόπο να ‘γλεντήσουν’ με τα καμώματα μιας πορνοστάρ<br />6. Γιατί επιτρέπετε το πανέμορφο χωριό μας να γίνει διάσημο με ένα τόσο χυδαίο και εξευτελιστικό τρόπο, χωρίς καμία επίσημη αντίδραση των φορέων του Δήμου,<br />ενώ οι κάτοικοι του, οι οικογένειες που χρόνια το συντηρούν και οι επισκέπτες του το αγαπούν και το προστατεύουν.<br /><br />Απαιτούμε την προστασία του Δημόσιου χώρου καταρχάς από τους εκλεγμένους άρχοντες.<br />Απαιτούμε την ηθική αποκατάσταση του χωριού μας με την απόσυρση των αφισών και των υπονοούμενων που φέρουν.<br />Απαιτούμε τη παρέμβαση του Δήμου σε έργα υποδομής για τον πολιτισμό με πρώτο αίτημα τη δημιουργία πολιτιστικού κέντρου και βιβλιοθήκης για τους νέους στο χώρο του παλαιού σχολείου. Ακόμη την αξιοποίηση του εγκαταλελειμμένου κτιρίου του Συνεταιρισμού σε λαογραφικό μουσείο.<br /><br />Μετά τιμής<br />Κάτοικοι του ΡΕΘΙΟΥ<br /><br />ΥΓ. Τα ονόματα όσων υπογράφουν το ανωτέρω, είναι στη διάθεση οποιουδήποτε. Δεν δημοσιεύονται για να μην πάρει το θέμα προσωπική διάσταση.<br /><br /><strong></strong>ΣΦΕΝΤΟΝΑ, στις 3 Αυγούστου, 2010</div><br /><div></div><div><em>Να προσθέσουμε ότι στο Ρέθι βρίσκεται ένα πανέμορφο δίπατο σπίτι (δεύτερη φωτογραφία), το οποίο έχει παρουσιαστεί στον τόμο για την αρχιτεκτονική της Πελοποννήσου των εκδόσεων "Μέλισσα". Το δε δίδυμο αδελφάκι του καταρρέει στην Μεσαία Συνοικία των Τρικάλων. </em></div></div></div></div></div></div>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-59926818031424432242010-08-03T11:10:00.000-07:002010-08-03T11:12:21.905-07:00Υπαινιγμοί...<div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><object style="background-image:url(http://i1.ytimg.com/vi/tJVNXOEdxM4/hqdefault.jpg)" width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/tJVNXOEdxM4&hl=en_US&fs=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/tJVNXOEdxM4&hl=en_US&fs=1" width="425" height="344" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-13846855910595287552010-07-29T04:51:00.000-07:002010-07-29T04:51:22.864-07:00Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ - ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ<object style="BACKGROUND-IMAGE: url(http://i1.ytimg.com/vi/lImBKj9KV0k/hqdefault.jpg)" width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/lImBKj9KV0k&hl=el_GR&fs=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/lImBKj9KV0k&hl=el_GR&fs=1" width="425" height="344" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-81087076664050533402010-06-23T07:25:00.000-07:002010-06-23T14:17:28.113-07:00Πάει και τσάϊ της Ζήρειας...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-2JwHB2fFuvzcpOYGxiv4Ijm2NkLBiofPohXrekjhIWrfVIaRVCcAkD7Lp_44IVz54eKJjo58sxSPEB5ugwBa9eVqmbt1ThC508-uzsIVkj2uFV-P7luSPA_-iys50o9voCw59sVd0tI/s1600/sideritis_2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 222px; FLOAT: left; HEIGHT: 320px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5485996917449605186" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-2JwHB2fFuvzcpOYGxiv4Ijm2NkLBiofPohXrekjhIWrfVIaRVCcAkD7Lp_44IVz54eKJjo58sxSPEB5ugwBa9eVqmbt1ThC508-uzsIVkj2uFV-P7luSPA_-iys50o9voCw59sVd0tI/s320/sideritis_2.jpg" /></a> Κάθε χρόνο αγοράζουμε τσάϊ του βουνού σε μπουκετάκια από πλανόδιους εμπόρους ή μαγαζιά στα Τρίκαλα και τα γύρω χωριά. Ρωτάμε καμμιά φορά που φυτρώνει, έτσι από περιέργεια (αν είχαμε καιρό να μαζεύουμε τσάϊ, τί άλλο θέλαμε), αλλά ποτέ κανένας δεν μας έχει πει. Ισχυρίζονται ότι το προστατεύουν. Κι αν είναι έτσι, καλά κάνουν.<br /><br /><br />Άκουσα όμως και κάτι άλλο, προχθές: " Γύρω στα τριάντα αυτοκίνητα με αλβανούς ανέβηκαν στην Ζήρεια και ξερίζωσαν το τσάϊ". Εγώ από την Αθήνα δεν ξέρω αν ήταν αλβανοί, γερμανοί ή έλληνες, εκείνο που κατάλαβα είναι κάτι δεν πρέπει να γίνεται σωστά. Όταν μου λένε, ότι τριάντα αυτοκίνητα (δεν με ενδιαφέρει η εθνικότητα) μπορούν να πάνε στο δάσος και να κάνουν ότι θέλουν, ανενόχλητοι, σίγουρα πολλά πράγματα δεν γίνονται όπως θα έπρεπε.<br /><br /><br />Πρώτα απ' όλα αναρωτιέμαι τίνος ευθύνη είναι το τσάϊ και ό,τι άλλο φύεται στην Ζήρεια. Δεν θα έπρεπε το Δασαρχείο να έχει το νου του; Κι έπειτα οι ντόπιοι; Σε άλλες περιοχές (στην Σούρπη για παράδειγμα) όχι μόνο προσέχουν το τσάϊ, αλλά βρήκαν τρόπο να το καλλιεργούν. Γιατί να ρημάζει η Ζήρεια; Γιατί να μην αξιολογείται σωστά τίποτα στον τόπο μας; Γιατί υποτιμάμε κάθε τι που (νομίζουμε) ότι δεν επηρεάζει την τσέπη μας;<br /><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaCRCG5wv8J0gFqs79urxGtMcUWCnRI0mx-mXNXC-l2Kmph6GzlzL7Lje7co4N09yW2bfIpOI3nO_y1eysJjnud2ZD1QifcQmEiR9Lq1iPK-n7avTDgx-LNdUzN6HXgIn6KazqjDz2uLQ/s1600/sideritis_1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; FLOAT: left; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5485996717735333026" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaCRCG5wv8J0gFqs79urxGtMcUWCnRI0mx-mXNXC-l2Kmph6GzlzL7Lje7co4N09yW2bfIpOI3nO_y1eysJjnud2ZD1QifcQmEiR9Lq1iPK-n7avTDgx-LNdUzN6HXgIn6KazqjDz2uLQ/s320/sideritis_1.jpg" /></a> Το ταπεινό τσαγάκι του βουνού ξέρετε τι αξία έχει; Οι γερμανοί και οι ελβετοί το έχουν πάρει είδηση και μαζεύουν τα βότανά μας και τα μοσχοπουλάνε στην Ευρώπη. Όχι, δεν θαυμάζουν οι "κουτόφραγκοι" απλώς τα βουνά μας, όπως ισχυρίζονται. Συνδυάζουν το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Κι εμείς που δεν είμαστε "κουτόφραγκοι", πίνουμε πράσινο τσάϊ, γιατί μας έπεισε η τηλεόραση και οι πληρωμένες δημοσιεύσεις....<br /><br /><br /><br /><div>Το τσαγάκι μας, που το λέμε "τσάϊ του βουνού", λέγεται σιδερίτης. Με αυτό το όνομα το αναφέρει ο Θεόφραστος (372-287 π.Χ.) και ο Π. Γεννάδιος γράφει ότι ο σιδερίτης ονομάστηκε έτσι από τον Διοσκουρίδη, λόγω της ικανότητάς του να θεραπεύει πληγές από σιδερένια αντικείμενα ή κατ' άλλους από τα "δόντια" που έχει ο κάλυκας του άνθους, τα οποία μοιάζουν με αιχμή λόγχης. Υπάρχει και μια τρίτη άποψη, η οποία μάλλον είναι σωστότερη και λέει ότι ο Διοσκουρίδης έδωσε το όνομα αυτό στο φυτό, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του εγχύματος σε σίδηρο.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7LG0yDNDv1Tj9he63P_eRmf4hohbmgW2C9XrZLwerQsJlU9r2RwICBXiKxKuV-1m59dC7feCWixCUWF9F9fzaIuZ1Jqq3ZLwU4MH8KhpLXsDFng-MH21-a9TtVU-DuTQLZc8Ajuvjnxc/s1600/FOTO+%CE%A4%CE%A3%CE%91%CE%AA+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%92%CE%9F%CE%A5%CE%9D%CE%9F%CE%A5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; FLOAT: left; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5485985448859070354" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7LG0yDNDv1Tj9he63P_eRmf4hohbmgW2C9XrZLwerQsJlU9r2RwICBXiKxKuV-1m59dC7feCWixCUWF9F9fzaIuZ1Jqq3ZLwU4MH8KhpLXsDFng-MH21-a9TtVU-DuTQLZc8Ajuvjnxc/s320/FOTO+%CE%A4%CE%A3%CE%91%CE%AA+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%92%CE%9F%CE%A5%CE%9D%CE%9F%CE%A5.jpg" /></a> </div><br />Ο σιδερίτης φύεται σε βραχώδεις αλπικές και υποαλπικές θέσεις της ηπειρωτικής Ελλάδας.<br /><br /><div>Δέκα επτά είδη "τσαγιών" αυτοφύονται στον ελλαδικό χώρο, με πιο γνωστά τα ακόλουθα:</div><br /><br /><div>-Sideritis athoa που φυτρώνει στο Άγιο Όρος , την Πίνδο, την Θράκη και τηνΣαμοθράκη. Το λένε "βλάχικο" και "χόρτο του καλόγερου", ενώ στο Άγιο Όρος το λένε "μπετόνικο".</div><br /><br /><div>-Sideritis syriaca, στα Λευκά Όρη και τον Ψειλορείτη. "Καλοκοιμηθιά" το λένε οι ντόπιοι και "μαλοτήρα" από τις ιταλικές λέξεις "male" που σημαίνει το "κακό" και "tirare" που σημαίνει "σύρω". Επειδή στην Ενετοκρατούμενη Κρήτη το θεωρούσαν πανάκεια για τις παθήσεις του αναπνευστικού και τα κρυολογήματα.</div><br /><br /><div>-Sideritis scardica, στον Όλυμπο, τον Κίσσαβο και το Πήλιο.</div><br /><div></div><br /><div>-Sideritis euboea, στην Εύβοια, κυρίως στη Δίρφυ.</div><br /><br /><div>-Sideritis raeseri, στον Παρνασσό, το Βελούχι και σε ορισμένα σημεία του νομού Μαγνησίας. </div><br /><br /><div>- Sideritis clandestina, στον Ταύγετο. Γι' αυτό το λένε και "τσάϊ Ταυγέτου" ή "τσάϊ Μαλεβού"</div><br /><br /><div>-Syderitis clandestina, subs. cyllenea, στην Κυλλήνη (Ζήρεια). Για να μιλήσουμε με όρους τηλεόρασης, το τσαγάκι μας είναι τσάϊ με ονοματεπώνυμο.</div><br /><br /><div></div><br /><br /><div>Ανθίζει από τα τέλη Ιουνίου μέχρι και τα τέλη Ιουλίου ή και αρχές Αυγούστου, ανάλογα με την περιοχή, και συλλέγεται το υπέργειο τμήμα του, σε πλήρη άνθιση. </div><br /><br /><div>Τα αιθέρια έλαια όλων των φυτών του γένους sideritis έχουν μυκητοκτόνο, βακτηριοκτόνο και αντιφλεγμονώδη δράση. Ακόμα θεωρείται ευστόμαχο, εφιδρωτικό, τονωτικό, διουρητικό, αποτοξινωτικό και αντιαναιμικό. Πρόσφατα δε ανακοινώθηκε ότι προλαμβάνει την εμφάνιση της οστεοπόρωσης. Προσοχή όμως στην υπερκατανάλωση και την μακρόχρονη χρήση. Μπορεί να προκαλέσει ελαφρά δηλητηρίαση που εκδηλώνεται με απώλεια όρεξης, αδυνάτισμα και προβλήματα του νευρικού συστήματος.</div><br /><div></div><br /><div>Σκέφτομαι ότι με το σιδερίτη συμβαίνει ό,τι ακριβώς συμβαίνει και με όλα άλλα... Κι επειδή, όπως έλεγε η γιαγιά μου, "έφτασε ο κόμπος στο χτένι", πιστεύω ότι όλοι έχουμε αποφασίσει να αλλάξουμε τα πράγματα, τουλάχιστον για τα παιδιά μας.</div><div></div><br /><div></div><br /><div>Οι πληροφορίες για τον σιδερίτη προέρχονται από τους παρακάτω διαδικτυακούς τόπους:</div><br /><div><a href="http://www.fkilkis.gr/">http://www.fkilkis.gr/</a></div><br /><div><a href="http://el.wikipedia.org/">http://el.wikipedia.org/</a></div><br /><div><a href="http://www.mylona.gr/tea_information_greece.htm">http://www.mylona.gr/tea_information_greece.htm</a></div><br /><div></div>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-9894326796834454622010-06-15T05:30:00.000-07:002010-06-15T05:31:08.506-07:00Στυμφαλία: Μια εικονική περιήγηση / Stymphalia: a virtual tour<object style="BACKGROUND-IMAGE: url(http://i1.ytimg.com/vi/T6Lcgf1B24U/hqdefault.jpg)" width="480" height="295"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/T6Lcgf1B24U&hl=el_GR&fs=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/T6Lcgf1B24U&hl=el_GR&fs=1" width="480" height="295" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-40553562716872356902010-06-07T16:04:00.000-07:002010-06-08T13:27:26.950-07:00Σκόρπιες σκέψεις<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOfqEqbIh-2e-JRj4W7dtF26jS7pQTIcO3Y_ti8ol2r2afnZN5ZdonhYpOJIL54KiLs0Q-X2MgDSScG9sOl-PQsoVBzsFbwN-1EXbj7Pf469GwzyGPGNll7E76X58k7hyphenhyphenIComlQuEu7mk/s1600/%CF%84%CE%BF+%CF%83%CE%BA%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%BF+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%82.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; FLOAT: left; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5480176086926990866" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOfqEqbIh-2e-JRj4W7dtF26jS7pQTIcO3Y_ti8ol2r2afnZN5ZdonhYpOJIL54KiLs0Q-X2MgDSScG9sOl-PQsoVBzsFbwN-1EXbj7Pf469GwzyGPGNll7E76X58k7hyphenhyphenIComlQuEu7mk/s320/%CF%84%CE%BF+%CF%83%CE%BA%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%BF+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%82.jpg" /></a><br /><br /><div>Η γελοιογραφία αυτή αναρτήθηκε στο blog skitso </div><br /><div>(<a href="http://www.skitso.biz/index/-may-19-2010-10-26-34-pm-34">http://www.skitso.biz/index/-may-19-2010-10-26-34-pm-34</a>). </div><br /><div>Ο λόγος που την δανείζομαι είναι ότι με προβληματίζει πολύ αυτός ο τύπος Έλληνα. Δηλώνει "πατριώτης", αλλά προσπαθεί να μην υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία, είναι υπερήφανος για την γλώσσα του, αλλά με την πρώτη ευκαιρία αντικαθιστά τις ελληνικές λέξεις με αγγλικές, νομίζοντας ότι έτσι φαίνεται σπουδαίος. Ισχυρίζεται ότι λατρεύει το χωριό του, ενώ δε διστάζει να το βλάψει προκειμένου να κερδίσει κάτι, μπαζώνοντας ποτάμια, καίγοντας δάση, μολύνοντας ποτάμια και θάλασσες και πάει λέγοντας.</div><br /><div>Μια από τις πολλές δραστηριότητες των Ελλήνων "πατριωτών" αυτού του είδους είναι και η αρχαιοκαπηλία. Κι επειδή στην πατρίδα μας σε ελάχιστα μέρη έχουν γίνει συστηματικές ανασκαφές (ούτε καν σωστικές γίνονται) και η πλειοψηφία των αρχαιολογικών χώρων είναι παντελώς αφύλακτοι, οι νεοέλληνες ατσίδες που ζήλεψαν την δόξα του Έλγιν οργιάζουν. Τί να τους εμποδίσει, άλλωστε; Μήπως λειτουργεί κάποια υπηρεσία σωστά στην Ελλάδα; Το μόνο που κάποτε λειτουργούσε και μας έβγαζε ασπροπρόσωπους ήταν το φιλότιμο . Τώρα χάθηκε κι αυτό. Ίσως να θεωρήθηκε "πολιτικώς μη ορθόν", politically incorrect που λέμε στην Ελλάδα, και θυσιάστηκε κι αυτό μαζί με τα άλλα ελληνικά χαρακτηριστικά (φιλοξενία, καλαισθησία κλπ) στο βωμό του κέρδους. Για τα αληθινά αίτια της εξαφάνισης θα αποφανθούν οι κοινωνιολόγοι του μέλλοντος, όταν θα εξετάζουν παράλληλα τους λόγους εξαφάνισης των Ελλήνων.</div><div> </div><div></div><div></div><div>Μιλώντας λοιπόν για αληθινούς πατριώτες, να πούμε ότι ο ένας από τους αρχαιοκάπηλους της Νεμέας, αυτός που δεν έχει συλληφθεί ακόμα, λατρεύει -κατά τις εφημερίδες- την αρχαία ελληνική γλυπτική, έχει μάλιστα και βιοτεχνία όπου κατασκευάζονται αντίγραφα αρχαίων αγαλμάτων. Κι εγώ, η αφελής και "γραφική", αναρωτιέμαι πόσα γνήσια κορινθιακά γλυπτά αποχαιρέτισαν την Ελλάδα τυλιγμένα στις κακόγουστες συσκευασίες των αντιγράφων... Πόσοι αρχαίοι τάφοι συλήθηκαν και πόσες πληροφορίες χάθηκαν, εκτός από τα κτερίσματα και τα επιτύμβια που ξενητεύτηκαν... Βέβαια, όπως όλοι γνωρίζουμε, κανείς δεν αντιλήφθηκε το παραμικρό, σ' αυτό τον "αγγελικά πλασμένο" τόπο που ζούμε. Πού να πάει το αθώο μυαλό τους; Χάθηκε κι εκείνο το φιλότιμο που λέγαμε... </div><div></div><div>Κι ύστερα διαμαρτυρόμαστε που οι Γερμανοί ζήτησαν την Ακρόπολη. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία, πατριώτες, ότι αν η Ακρόπολη ήταν θαμένη κάπου στην Κορινθία θα την είχατε ήδη πουλήσει και μάλιστα χωρίς κανένα ενδοιασμό. Ευτυχώς που βρίσκεται αλλού! </div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-7190743400912150202010-06-01T14:38:00.000-07:002010-06-02T14:55:05.220-07:00Βρέθηκαν τα δεξιά πόδια των Κούρων από τα Κλένια<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ0QOt88ipUU3KhRPDFjHoAldtx9jEdITxL_RtVvn8v4sEBuELoN-wM31HNeiUnI0J_I6XCQSn_6DklLT24PcAIoYB8nH1M0_iFd-jCor2FdGqHuw07OMkHWcJ479Emw06NajcL91rRnQ/s1600/KOYROI.bmp"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 251px; FLOAT: left; HEIGHT: 320px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5478298091475129474" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ0QOt88ipUU3KhRPDFjHoAldtx9jEdITxL_RtVvn8v4sEBuELoN-wM31HNeiUnI0J_I6XCQSn_6DklLT24PcAIoYB8nH1M0_iFd-jCor2FdGqHuw07OMkHWcJ479Emw06NajcL91rRnQ/s320/KOYROI.bmp" /></a><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE-5A_aWIXwf4cKhjPyj8jPg9Qsj1QpXyzPuqu_RKUmzbAx3mY8tAY6KSjsGr6hiraCPs5zkJzwl_tjCjfsVjXqPmBeXpmyMef_wqtE6lCvKbUfhUOuavdppy4eU0ZkX6XLQrQF_prVVo/s1600/%CE%A4%CE%91+%CE%94%CE%95%CE%9E%CE%99%CE%91+%CE%A0%CE%9F%CE%94%CE%99%CE%91+%CE%A4%CE%A9%CE%9D+%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%A9%CE%9D.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; FLOAT: left; HEIGHT: 254px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5477945615520606450" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE-5A_aWIXwf4cKhjPyj8jPg9Qsj1QpXyzPuqu_RKUmzbAx3mY8tAY6KSjsGr6hiraCPs5zkJzwl_tjCjfsVjXqPmBeXpmyMef_wqtE6lCvKbUfhUOuavdppy4eU0ZkX6XLQrQF_prVVo/s320/%CE%A4%CE%91+%CE%94%CE%95%CE%9E%CE%99%CE%91+%CE%A0%CE%9F%CE%94%CE%99%CE%91+%CE%A4%CE%A9%CE%9D+%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%A9%CE%9D.jpg" /></a><br /><br /><div>Οι ανασκαφές που διεξάγει η ΛΖ' ΕφορείαΠροϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων στην περιοχή που υπεδείχθη ως χώρος εύρεσης των δύο Κούρων έφεραν στο φως τα δεξιά πόδια των δύο κορινθιακών αγαλμάτων. Οι δύο Κούροι κατασχέθηκαν πρόσφατα ως προϊόντα αρχαιοκαπηλίας.<br /><br />Διαβάζουμε όμως ότι την Δευτέρα 31 Μαίου βρέθηκε το δεξιό πόδι του μεγαλύτερου Κούρου, ότι την επόμενη ημέρα βρέθηκε το δεξί πόδι και του δεύτερου Κούρου και παρατηρούμε περίεργες ομοιότητες. Βέβαια οι δύο Κούροι αποκαλούνται "δίδυμοι" λόγω της ομοιότητάς τους, αλλά αυτές δεν περιορίζονται στην κατασκευή τους. Είναι εμφανείς οι ομοιότητες των εκδορών των σωμάτων, των προσώπων και των σπασμένων μελών. Οπότε η εύρεση των δύο δεξιών ποδιών, με διαφορά μας ημέρας, στον ίδιο χώρο, προβληματίζει.<br /><br />Σύμφωνα με την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (1/6/2010) από όπου αντλήθηκε η πληροφορία της εύρεσης, κατά τη σωστική ανασκαφική έρευνα στο χωριό Κλένια, όπου εντοπίστηκαν οι κούροι, ανακαλύφθηκε επίσης τμήμα αρχαίου νεκροταφείου του τρίτου και τετάρτου του 6ου αιώνα π.Χ.<br />Οι έρευνες στην περιοχή συνεχίζονται κι εμείς περιμένουμε να μάθουμε περισσότερα.</div></div>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-88601260303150526962010-05-17T13:35:00.000-07:002010-05-22T09:55:09.525-07:00Δύο Κούροι ανεκτίμητης αξίας σώζονται και δύο αρχαιοκάπηλοι από τα Κλένια παίρνουν το δρόμο για την φυλακή.<h2 class="date-header"><span style="font-size:0;"></span></h2><div class="date-posts"><div class="post-outer"><div class="post hentry uncustomized-post-template"><a name="1355924677898161015"></a><h3 class="post-title entry-title"><a href="http://troktiko.blogspot.com/2010/05/blog-post_2902.html">Επαγγελματίες αγρότες οι δύο αρχαιοκάπηλοι που συνελήφθησαν</a> </h3><div class="post-header-line-1"></div><div class="post-body entry-content"><p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4IlGmBElRobt1BvdVz1Hd5kJcX13bkgwLK4yf2ou2ebmjE6SM5oW_g5xh_wW2SQb42AhOqYtvLZZwYCbQBkHSBRFtaSn0_lb4RCBtQm9JKjrLSiasbo4f_mch4EgmFgDpObKoLWCgXlnZ/s1600/907102-thumb-medium.jpg"><img style="MARGIN: 0pt 10px 10px 0pt; WIDTH: 320px; FLOAT: left; HEIGHT: 182px; CURSOR: pointer" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5472293188719118258" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4IlGmBElRobt1BvdVz1Hd5kJcX13bkgwLK4yf2ou2ebmjE6SM5oW_g5xh_wW2SQb42AhOqYtvLZZwYCbQBkHSBRFtaSn0_lb4RCBtQm9JKjrLSiasbo4f_mch4EgmFgDpObKoLWCgXlnZ/s320/907102-thumb-medium.jpg" /></a><span style="COLOR: rgb(255,0,0)"><span style="color:#330000;">ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΟΙ ΔΥΟ ΚΟΥΡΟΙ<br /><br />Αστυνομικοί της Aσφάλειας Αττικής εμφανίστηκαν σε τρεις αρχαιοκάπηλους στο χωριό Κλένια Κορινθίας, σαν αγοραστές και κατάφεραν να συλλάβουν τους δύο από αυτούς. Οι αρχαιοκάπηλοι είχαν βρει πριν από οκτώ μήνες σε ανασκαφή δύο αγάλματα Κούρων και...<br /><br /></span><span class="fullpost"><br /><br /><span style="color:#330000;">...ζητούσαν αγοραστές, από τους οποίους θα ζητούσαν πολλά εκατομμύρια ευρώ.<br /><br />Αστυνομικοί της δίωξης αρχαιοκαπηλίας της Ασφάλειας Αττικής είχαν πληροφορίες για τους αρχαιοκάπηλους που είναι επαγγελματίες αγρότες -οι δύο με καταγωγή από την Κλένια και ο τρίτος από τη Νεμέα- και ήρθαν σε επαφή μαζί τους, συμφώνησαν μάλιστα την τιμή και κανόνισαν να συναντήθηκαν στην Κλένια το βράδυ της Παρασκευής.<br /><br />Κατά τη συνάντηση αρχαιοκαπήλων και «αγοραστών» οι αστυνομικοί συνέλαβαν τον έναν, την επόμενη παραδόθηκε ο δεύτερος, ενώ διαφεύγει ο τρίτος αρχαιοκάπηλος ο οποίος σύμφωνα με αστυνομικές πηγές θεωρείται ο εγκέφαλος και έχει απασχολήσει τις αρχές στο παρελθόν για παρόμοια αδικήματα.<br /><br /></span></span></p></div></div></div></div><br /><br /><span style="color:#330000;">Από το troktiko.gr<br /><br />Εκ των υστέρων πληροφορηθήκαμε ότι εν λόγω... αγρότες αφέθηκαν ελεύθεροι με εγγύηση 60.000 ευρώ ο ένας και 30.000 ευρώ ο άλλος. No comments.<br /></span></span>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-42643347434933322212010-05-08T16:18:00.000-07:002010-05-08T16:42:31.194-07:00Καταγραφή αρχαίων ελαιόδεντρων στην ψηφιακή βάση δεδομένων<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwUnC5eWyiuKhnusSV-WyBGFYYFOiNVJQRMK8b4ItE87pqv3A7Xix8XxYzJP2iOotEZWZbMwSyIvqeU3dZ9cJqyfXIYq6SAlNhx9zBpF54zmIVZsyZL3BsCOYIWeiU9ScviLDKBeMu8wQ/s1600/200x150-images-stories-agriculture-gerontole.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 150px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwUnC5eWyiuKhnusSV-WyBGFYYFOiNVJQRMK8b4ItE87pqv3A7Xix8XxYzJP2iOotEZWZbMwSyIvqeU3dZ9cJqyfXIYq6SAlNhx9zBpF54zmIVZsyZL3BsCOYIWeiU9ScviLDKBeMu8wQ/s320/200x150-images-stories-agriculture-gerontole.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5469043215460956498" /></a>Α<br /><br />Αναδημοσίευση από το: http://www.104fm.gr/all-news/1-general-news/4329-recording-of-ancient-trees-in-the-digital-database.html<br /> <br />Ξεκίνησε το Σάββατο 10 Απριλίου η καταγραφή σε ψηφιακή βάση δεδομένων όλων των χαρακτηριστικών και της περιγραφής των αρχαίων και των ιστορικών ελαιόδεντρων, κατά τη διάρκεια συνάντησης του επιστημονικού επιτελείου του ΤΕΙ Κρήτης με εκπροσώπους του Δικτύου Πολιτιστικών Συλλόγων στην περιοχή Αμαρίου Ρεθύμνου. Οι πολιτιστικοί σύλλογοι της περιοχής είχαν ήδη καταγράψει τα ενδιαφέροντα ελαιόδεντρα. Και οι επιστήμονες του ΤΕΙ με τη χρήση GPS τα αποτύπωσαν για να «μεταφέρουν» τα στοιχεία τους σε ηλεκτρονική βάση δεδομένων η οποία θα παρουσιάζει τα αρχαία και τα ιστορικά ελαιόδεντρα της Κρήτης.<br /><br />Η ίδια διαδικασία θα συνεχιστεί σε όλη την Κρήτη. Πολλοί σύλλογοι από τους τέσσερις νομούς έχουν συμπληρώσει τα σχετικά δελτία καταγραφής και οι αρμόδιοι επιστήμονες θα πάνε σε ένα προς ένα τα ελαιόδεντρα, να τα καταγράψουν και να τα «περάσουν» στο ηλεκτρονικό μητρώο.<br /><br />Η αρχή της ψηφιακής καταγραφής έγινε, όπως προαναφέρθηκε, από ελαιόδεντρα στο χωριό Άη Γιάννης Αμαρίου Ρεθύμνου και είχε το χαρακτήρα της επίδειξης για την πληρέστερη ενημέρωση των πολιτιστικών συλλόγων σχετικά με τη διαδικασία. Οι υπόλοιπες καταγραφές θα γίνουν μετά από συνεννόηση μεταξύ των κατά τόπους συλλόγων με τους αρμοδίους του ΤΕΙ.<br /><br />Η ηλεκτρονική βάση δεδομένων θα αποτελέσει το «εργαλείο» ώστε να γίνει γνωστό πού υπάρχουν υπερ-αινώβιες ελιές στην Κρήτη, για να σώζονται σε περιπτώσεις δημοσίων ή ιδιωτικών έργων. Επίσης, για την ανάδειξη του αρχαίου ελαιώνα της Κρήτης στην Ελλάδα και το εξωτερικό.<br /><br /><strong>Νομαρχία Ρεθύμνης: «Είμαστε κοντά σας»</strong><br /><br />Στην περιοδεία σε ελαιόδεντρα και στη συνάντηση στον Άη Γιάννη Αμαρίου πήρε μέρος ο Αντινομάρχης Ρεθύμνου Γιάννης Νικολούδης ο οποίος δήλωσε, μετά από συνεννόηση με το Νομάρχη Γιώργη Παπαδάκη, ότι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση «θα συμβάλει με όποιο τρόπο χρειαστεί στο σπουδαίο έργο του ΤΕΙ Κρήτης και του Δικτύου Πολιτιστικών Συλλόγων για τη σωτηρία και την ανάδειξη των αρχαίων και των ιστορικών ελαιόδεντρων του τόπου μας. Θα συμβάλλουμε, τόνισε ο κ. Νικολούδης, για την πλήρη καταγραφή όλων των ενδιαφερόντων ελαιόδεντρων του νομού Ρεθύμνου και για την ανάδειξη τους».<br /><br />Επίσης μετείχαν ο πρόεδρος του ΤΕΙ Βαγγέλης Καπετανάκη, ο διευθυντής της Σχολής Τεχνολογίας Γεωπονίας Δημήτρης Λυδάκης, ο καθηγητής Δενδροκομίας Σπύρος Λιονάκης, σπουδαστές και απόφοιτοι του Ιδρύματος που έχουν αναλάβει την καταγραφή, καθώς και εκπρόσωποι πολιτιστικών συλλόγων. Ακόμα πήρε μέρος ο πρόεδρος του συλλόγου Ριζιτών Αμαρίου Αττικής Σταύρος Φωτάκης, ο οποίος είχε καταγράψει τα σημαντικά ελαιόδεντρα στην περιοχή του Άη Γιάννη.<br /><br />Ο πρόεδρος του ΤΕΙ Κρήτης Βαγγέλης Καπετανάκης υπογράμμισε τη σημασία του ηλεκτρονικού μητρώου αρχαίων και ιστορικών ελαιόδεντρων, ενώ αναφέρθηκε και σε άλλες δραστηριότητες που αναπτύσσονται σε συνεργασία με το Δίκτυο Πολιτιστικών Συλλόγων, μεταξύ αυτών και η προετοιμασία της έκθεσης εικαστικών έργων για τον αρχαίο ελαιώνα της Κρήτης.<br /><br />Όλοι έμειναν ενθουσιασμένοι από τη θαυμάσια φιλοξενία που τους επεφύλαξε ο πρόεδρος Παντελής Παραδεισιανός και τα μέλη του πολιτιστικού συλλόγου Άη Γιάννη Κυμινάρη.<br /><br /><strong>Περιοδεία σε ιστορικά ελαιόδεντρα</strong><br /><br />Είχε προηγηθεί περιήγηση σε ιστορικά ελαιόδεντρα της περιοχής Άη Γιάννη Αμαρίου μεταξύ αυτών και στη «Γεροντολέ» που λόγω του μεγέθους και της ιστορίας της αποτελεί ένα από τα φυσικά μνημεία της περιοχής.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι η πρωτοβουλία για τη σωτηρία και την ανάδειξη των υπερ-αιωνόβιων ελαιόδεντρων της Κρήτης ξεκίνησε στις 17 Μαρτίου 2009 μετά από πρόσκληση του πολιτιστικού συλλόγου Βενεράτου νομού Ηρακλείου. Η πρώτη συνάντηση των πολιτιστικών συλλόγων έγινε πριν περίπου ένα χρόνο στην περιοχή Αμαρίου (χωριό Αποδούλου) ακολούθησαν συναντήσεις στη Βιάννο, την Κάντανο, την Ιεράπετρα, το Βενεράτο, τη Σητεία και το Σάββατο 10 Απριλίου 2010 ξανά στο Αμάρι (χωριό Άη Γιάννης) όπου έκλεισε ο πρώτος κύκλος των επαφών μεταξύ των πολιτιστικών συλλόγων. Σήμερα στο Δίκτυο μετέχουν συνολικά 73 πολιτιστικοί και φιλοπεριβαλλοντικοί σύλλογοι από τους τέσσερις νομούς της Κρήτης.<br /><br /><strong><strong></strong><strong></strong> Ο δρόμος Ξυλοκάστρου-Τρικάλων περνά ανάμεσα από πολλά αρχαία ελαιόδεντρα. Τα περισσότερα ανήκουν στο μοναστήρι της Κορφιώτισσας, όπως έμαθα. Άλλα ανήκουν σε ιδιώτες. Περισσότερο όμως ανήκουν στον τόπο που τα έθρεψε επί τόσους αιώνες και είναι άδικο να κόβονται, αφού υπάρχει τρόπος να σωθούν. Στην Κρήτη καταγράφουν, προστατεύουν, όχι μόνο δεν κόβουν, αλλά μεταφυτεύουν τα αρχαία δένδρα. Μήπως ήρθε ο καιρός να κάνουμε κι εμείς το ίδιο;</strong>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-19948729300576762292010-05-08T15:59:00.000-07:002010-05-08T16:17:59.161-07:00Καταγραφή αρχαίων ελαιοδένδρων<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz_z0-IwrPN7_l3trpgToNq3HyTq33Ew8zugn1p0XPTPfL-5pGasP4tJk4W2nFEOBTuMrdtVUZaiYl9ZOhOaAPK5g8klLRrFklfmLn_KWklg-4J-7_n3vwlVE0xwE7n2gFZ4bkZpbb2eo/s1600/200x266-images-stories-politismos-elia_amari.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 266px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz_z0-IwrPN7_l3trpgToNq3HyTq33Ew8zugn1p0XPTPfL-5pGasP4tJk4W2nFEOBTuMrdtVUZaiYl9ZOhOaAPK5g8klLRrFklfmLn_KWklg-4J-7_n3vwlVE0xwE7n2gFZ4bkZpbb2eo/s320/200x266-images-stories-politismos-elia_amari.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5469041859795421842" /></a><br /><strong>Όπως είναι γνωστό, οι 70 πολιτιστικοί και φιλοπεριβαλλοντικοί σύλλογοι της Κρήτης που μετέχουν στο Δίκτυο εντοπίζουν, ο καθένας στην περιοχή του, τα ελαιόδεντρα που φαίνεται να έχουν ιστορικό ενδιαφέρον.</strong><br /><br />"Από την περιοχή του Αμαρίου" ξεκίνησε "η επίδειξη καταγραφής, σε Ψηφιακή Βάση Δεδομένων, όλων των χαρακτηριστικών και της περιγραφής των αρχαίων και των ιστορικών ελαιόδεντρων της Κρήτης, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας που αναπτύσσει το Δίκτυο Πολιτιστικών Συλλόγων Κρήτης, με την επιστημονική υποστήριξη του ΤΕΙ Κρήτης. Ήδη οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι της περιοχής του Αμαρίου έχουν εντοπίσει και καταγράψει τα ενδιαφέροντα ελαιόδεντρα. Τώρα είναι η σειρά του επιστημονικού επιτελείου του ΤΕΙ Κρήτης να δει από κοντά τα ιστορικά ελαιόδεντρα, να τα αποτυπώσει λεπτομερειακά στην Ψηφιακή Βάση Δεδομένων που αναπτύσσεται στο Ίδρυμα για το σκοπό αυτό. <br /><br /><br />Όπως είναι γνωστό, οι 70 πολιτιστικοί και φιλοπεριβαλλοντικοί σύλλογοι της Κρήτης που μετέχουν στο Δίκτυο εντοπίζουν, ο καθένας στην περιοχή του, τα ελαιόδεντρα που φαίνεται να έχουν ιστορικό ενδιαφέρον. Στη συνέχεια το επιστημονικό επιτελείο του ΤΕΙ Κρήτης θα καταγράψει ηλεκτρονικά τα ελαιόδεντρα αυτά, θα τα εκτιμήσει την ηλικία τους και θα δώσει συμβουλές για τη σωστή περιποίηση τους.<br /><br />Η πρωτοβουλία εντάσσεται στο πλαίσιο των προσπαθειών για τη σωτηρία και την ανάδειξη των αρχαίων και των ιστορικών ελαιόδεντρων του νησιού. Με σκοπό την ανάδειξη των μνημειακών ελαιόδεντρων το Δίκτυο Πολιτιστικών Συλλόγων Κρήτης προγραμματίζει τη δημιουργία καλλιτεχνικού χαρακτήρα ντοκιμαντέρ. Παράλληλα, το Δίκτυο, σε συνεργασία με το ΤΕΙ Κρήτης, διοργανώνει έκθεση εικαστικών έργων με θέμα «Ο αρχαίος ελαιώνας της Κρήτης στο βάθος του χρόνου». Συνδιοργανωτές της έκθεσης είναι οι τέσσερις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της Κρήτης. Στην έκθεση που θα έχει ως αφετηρία τον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του ΤΕΙ, θα μπορούν να πάρουν μέρος καλλιτέχνες από την Ελλάδα και όλες τις χώρες. Στη συνέχεια η έκθεση θα μεταφερθεί στο Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Κρήτης".<br />Οι πληροφορίες προέρχονται από το:<br />http://www.104fm.gr/all-news/1-general-news/4323-demo-recording-in-a-digital-database-of-historic-olive-trees-of-crete.htmlΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-11505420243344891072010-05-01T17:37:00.000-07:002010-05-01T17:38:38.962-07:00Στα Άδυτα Τρικάλων και Κυλλήνης Κορινθίας<object style="BACKGROUND-IMAGE: url(http://i1.ytimg.com/vi/PCMLfqD5Wlc/hqdefault.jpg)" width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/PCMLfqD5Wlc&hl=el_GR&fs=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/PCMLfqD5Wlc&hl=el_GR&fs=1" width="425" height="344" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-985425869513851253.post-69431548695800532192010-04-06T11:52:00.000-07:002010-04-06T14:35:31.718-07:00Το αυγό του Κολόμβου<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWgnEOvTnbPGfHuEPx8RFngRoqfECC5xACDNpN4DWMqrOsateA5li3DUevi4GJzaWs6rhYzYNB2-YMMK3TOQL697hJCsOo2L3C0Dn011mpKoLHi3OcLOJdF2w_UHPv5DblTq7XRXgpkpM/s1600/DSCN7013.JPG"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; FLOAT: left; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5457111431252688722" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWgnEOvTnbPGfHuEPx8RFngRoqfECC5xACDNpN4DWMqrOsateA5li3DUevi4GJzaWs6rhYzYNB2-YMMK3TOQL697hJCsOo2L3C0Dn011mpKoLHi3OcLOJdF2w_UHPv5DblTq7XRXgpkpM/s320/DSCN7013.JPG" /></a><br /><br /><div></div><br /><br />Το Κράτος κάνει το πολίτη ή ο πολίτης το Κράτος;<br /><div></div><br /><br /><br /><div></div><br /><br /><br /><div>Οι φίλοι από την Ελβετία ήλθαν και φέτος να κάνουν Πάσχα στην Ελλάδα. Κι εμείς, όπως κάθε χρόνο, τους πήγαμε σε ένα μέρος που δεν είχαν ξαναπάει. Μόνο που αυτή τη φορά, λόγω ιώσεων, δεν μπορούσαμε να απομακρυνθούμε από την Αθήνα, γι' αυτό διαλέξαμε να πάμε κάπου κοντά. Το αισθητικό δάσος της Καισαριανής βρίσκεται δυο βήματα κυριολεκτικά από το κέντρο της Αθήνας, στην πλαγιά του Υμηττού, που αυτή την εποχή ευωδιάζει. Αγριολούλουδα και δέντρα ανθισμένα, νερά τρεχούμενα, πουλιά, έντομα, το βυζαντινό μοναστήρι, μια μαγεία. Ενθουσιάστηκαν λοιπόν και ήθελαν να μάθουν λεπτομέρειες για το μοναστήρι, το δάσος, για όλα. Πώς έγινε και δεν καταστρέψαμε και αυτό το δάσος; Το προστάτεψε το Κράτος, άραγε;</div><br /><div>Θυμήθηκα τους αγώνες που έκανε μια ομάδα ανθρώπων την εποχή που ακόμα πήγαινα σχολείο και είπα, "Μα αυτό το δάσος δεν υπήρχε καν μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι </div><div>Αθηναίοι στην διάρκεια της Κατοχής είχαν κόψει τα δέντρα του για να ζεσταθούν και είχαν φάει ακόμα και τα γαϊδουράγκαθα. Ένας σύλλογος το ξαναφύτεψε, με πολλούς κόπους, χρόνια μετά τον πόλεμο. Διότι στην Ελλάδα, το Κράτος ποτέ δεν φυτεύει δέντρα". Οι φίλοι μας κούνησαν το κεφάλι. Ναι, ήξεραν καλά τι συμβαίνει στη χώρα μας. Μας πληροφόρησαν όμως, γι' αυτό που κάνουν στη δική τους χώρα και το αγνοούσαμε.</div><div>Εκεί λοιπόν, όταν κάποιος Ελβετός θέλει να κόψει ένα δέντρο στην αυλή του, διότι τα άλλα, εκτός της αυλής του, δεν τολμά ούτε να διανοηθεί να τα αγγίξει, είναι υποχρεωμένος να καλέσει την αρμόδια επιτροπή, η οποία θα κρίνει αν το δέντρο πρέπει να κοπεί. Οι ειδικοί θα εξετάσουν το είδος, την ηλικία και θα κρίνουν αν πρέπει να κοπεί ή όχι. Αν εγκρίνουν την κοπή του δέντρου, ο ιδιοκτήτης του θα πρέπει να πάει στο κρατικό φυτώριο και να αγοράσει ένα δέντρο σαν αυτό που έκοψε, το οποίο θα φυτευτεί όπου χρειάζεται κι έτσι να αναπληρωθεί η απώλεια. Μείνατε άναυδοι;</div><div>Προσωπικά, δεν έμεινα άναυδη απλώς, αλλά από το μυαλό μου πέρασαν σαν ταινία όλοι οι γέροι με τα πριόνια που έχω γνωρίσει στη ζωή μου, όλοι οι καταπατητές και οι οικοπεδοφάγοι που ξεριζώνουν ακόμα και αιωνόβιες ελιές και πλατάνια και ξαναείδα όλες τις φωτιές που ρήμαξαν τα δάση. Βλέπετε εκείνοι, οι "βάρβαροι", βρήκαν ένα τρόπο που με μια κίνηση γίνονται όλα. Τα δέντρα δεν κόβονται ασκόπως, δεν μειώνεται ο αριθμός τους και το πιο σημαντικό: ο πολίτης μαθαίνει να σκέπτεται. Διότι ο άνθρωπος αυτός, όσο αγράμματος κι αν είναι, θα ακούσει το πόρισμα της επιτροπής και μπορεί να προβληματιστεί. Το ίδιο και η οικογένειά του. Τα παιδιά τους θα μάθουν ότι αν κοπεί ένα δέντρο πρέπει να φυτευτεί άλλο στη θέση του. Όχι μόνο για την ομορφιά, αλλά διότι σε λίγο δεν θα υπάρχει αρκετό οξυγόνο. </div><div>Εμείς, οι "πολιτισμένοι", τί κάνουμε; Κάθε σπίτι κι ένα πριόνι... "Κόψτο μωρέ, να φύγει η βρωμιά". Διότι, ως γνωστό στην Ελλάδα βρωμιά δεν είναι η τσιγαρίλα, ούτε τα σκουπίδια στους δρόμους και τις παραλίες, αλλά τα φύλλα των δέντρων. Αυτά είναι που ενοχλούν... Κι αν τους πεις τι γίνεται στο εξωτερικό, σκασίλα τους... Ας τους κουτόφραγκους, τί ξέρουν; Όταν εμείς είχαμε χοληστερίνη, αυτοί ήταν επάνω στα δέντρα και έτρωγαν βελανίδια. (Διότι στην πατρίδα μας η χοληστερίνη θεωρείται, από κάποιους, δείγμα πολιτισμού). </div><div></div><div>Αναρωτιόμαστε τι συνέβη κι εμείς που δώσαμε τα φώτα στην Ευρώπη (όπως έλεγε η φιλόλογός μου στο γυμνάσιο),τώρα δεν βλέπουμε ούτε την τύφλα μας... Αυτό που μας συνέβη, κατά την γνώμη μου, είναι ότι υπάρχει έλλειμμα στην παιδεία, κι αυτό είναι πολύ χειρότερο από το οικονομικό μας έλλειμμα. Αν δεν νοιαστούμε για την παιδεία και τον πολιτισμό, αν δεν ενδιαφερθούμε, προσωπικά, για την αγωγή των παιδιών μας (και γιατί όχι και των άλλων), αν αδιαφορούμε βλέποντας τις βαρβαρότητες και παλιανθρωπιές κάθε είδους που συμβαίνουν δίπλα μας, γιατί, δήθεν, "δεν μας αφορούν", αν δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, τότε δυστυχώς δεν υπάρχει ελπίδα...</div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><br /><br /><br /><div></div>ΠΕΛΛΗΝΑΙΑhttp://www.blogger.com/profile/06225695540277367861noreply@blogger.com0